Gülgün Özel Şiirleri - Şair Gülgün Özel

Geceye SON DEM
....
Çok uzaklardan
Kosturarak geliyor postacı.
Ayakları çarpıyor birbirine.
Benimse yüreğim çırpınıyor bir kafeste.

Sevda dediğin,kağıtlara kalemlere sığmıyor biliyor musun sen?
Iki kelamdan geçiyor.
"Bana güven".

Fırlatıp atmak da en kolayı,
"bu son olur" demek,yine iki manâlı

Ilık ılık hücrelerime hükmediyor
Nefesinden daha keskin bakışların.
Bu nasıl bir başkaldırıdır, Allah'ım
Şaha kalkmış bir köle gibi yüreğim.

Hayat veren sen mişsin, kan değil.

Biniyordum otobüse..
Gençliğimin verdiği uçum uçum sevda yelleriyle...
Beklediğini bildiğim durağa varmak,ne bitmek bilmez bir çileydi o yaşlarda.
Yaklaştıkça binbir kelebek,mide boşluğuma hücum ediyordu sanki.
Şairin dediği geliyor aklıma
"Ömrümün en uzun ömrümün en kısa..."

Insan sevince kör olurmuş
Ben gözlerimi kaybettim anne.
O siyah -kahve tren raylarında,
O uçağın kanadında,
Ve gelmeyen gemiyi beklerken, rıhtımda.
Ben gençliğimi yitirdim anne,

Kara bir bahtın
Ömrüme attığı son kesik gibiyim.
Mirasın ise sırtıma vurulmuş
en ağır yonga.
Sütten kesilmiş bir bebeğin,
Cığlıklarında, son nefesinde,

Karşımdasın
Bir ankanın kanadında.
Onca zamandan sonra.
Kirletilmiş sözcüklerin.
Beynime
Yüreğime kazıdığın

Çetin bir kasım ayı yaşattın.
Oysa doğduğum, gözümü açtığım aydı kasım.
Ben çok severim kasım ayını.
Kasımpatılarını.
Havadaki soğukluğu, tabiattaki kızıllığı.
Aşığımdır bir nebze kasıma.

Prangaya vurulmuş
mahkumlar gibiyim.
Teneşirde bekleyen cenazem
katil ellerin yüzünden
Aklanamıyor bir türlü..
Kan damlayan gözlerimden

Katre katre ekledim ömrümü
En acıyan boğumlarından.
Pusuda bekledim,
öldürebilir miyim diye,
en sabi çığlıklarımı.