Gülayşe Delen Şiirleri - Şair Gülayşe Delen

Olmayacak bu!
Bırak! Zaman merhem olsun yarana,
Onmaz denen ne yaraları sardı o.
Ama bilmezler ki benimkisi derin,
Deştikçe kanıyor, kanadıkça acıyor.
Ah! Gönlüm dinle;

Zehirli bir akrepmişsin ansızın soktun,
Taaa! yüreğimin içinden…
Damarlarıma yayıldı buz gibi yangın
Bedenim de acı titremeler
Alnıma dökülen soğuk terler
Ensemden ölümün sıcaklığı

Ayın şavkı vurunca gecenin soğuk ayazına,
Titrer içim. Yanar yüreğim, hızlanır nefesim,
Aşkın alevleri sarar sineme….

Gözlerinde buluşurum,
Yıldızları sayarım avuçlarına

Günlerce aylarca, senden haber beklerken,
Geldiğinde acelen var gibi kaçarken
Ardından kaldığım karanlık odaların soğuğunu
-------Yüreğim bilir----

Dilim özlemini haykırırken,

İşte açtın!
Bembeyaz gelin gibi
Sevinci kapladı yüreğimi
Okşadım yapraklarını
İncitmeden sevdim öptüm usulcacık
Titredi yaprakları sarsıldı bedeni

Ne kadar mesafeler koysak/ta, aramıza
Ne kadar yüreğimiz yoklukla çırpınsa/da
Bitmez geceler yorgan olsa/da hasrete
Geceler gündüzün özlemine karışsa/da
Güneş şifa olsa/da onmaz bedenimize.
Yağmurlar dökülse/de ruhumuza dolucasına,

Gafil avlandım yalnızlığımda
Bilirim,
Merhameti yok
Aşk sancısı
Vurdu
Yüreğimin dalgalarına…

Baharda açan kır çiçeğim
Sende açtım gözlerimi,
Sende buldum ruhumun derinliklerini,
O kadar saf ve içten,
O kadar kirlenmemiş ve incinmemiş
Elime alsam sanki solacaksın,

Dün gece düşümde dolaştım,
Anılarımızla dolu odaları
Her parca da sen kokuyordu
Duvarlara resmin sinmişti
Yankılanıyordu sesin dört tarafta..

Öyle bir bakıştı ki…
Alevi yüzümü yakan,
Lav ki…
Yüreğimi tutuşturan…

Öyle bir ok ki gözlerinden,