Bir gün
kendi cesetlerimiz üzerine serilmiş gazete kağıdında
3. sayfa haberi olacağız
haber başlığı
‘32 dün
10 yarın
Elllerini yıka derdi annem
Masaya oturmadan önce
Sen de yıka ellerini General Amca
Barış masasına oturmadan önce
Yoksa söylerim seni de annene!
Nasıl yapmalı?
Saatin kadranı ile mi oynamalı?
Kadranı açıp akrebi dışarı mı salmalı?
Yelkovan ısrarla içeride hapis bırakılıp
Prangalara mı vurulmalı?
Akrebe tut oğlum diyerek
Yorgunum diyebilseydim
Ve çömelebilseydim dizlerinin dibine
Ellerin şakaklarımda dolaşırken
Ve saçlarımı okşarken ellerin
Yumabilseydim gözlerimi
Doğrulsaydik sonra
Arnavutköy'de bir ev
yüzü denize dönük
kucaklayan dudakları iyotlu...
ama rakı manzaraya dahil değil
İki katlı bir ev
Oturduğum yerden doğrulup
gördüğüm son kareyi tutup durduruyorum elimle
Tüm sinema salonu
o ana tutunup duruyor filmle
Eli sevgilisinin omuzundaki çocuğun
son bakışı sevgilisinin gözlerine takılı hala
Sana
Seni sevdiğimi söylüyorum
Sen öylesine bakıyorsun
Bana
Yanaklarımda kırmızı bir iz kalıyor
Bakışlarından
Bu topraklarda
Birinin adı Nazım
Digerininki Adnan cok kardeş yaşadı
Aynı toprak damlı evde doğdular
Sürdükleri toprak aynıydı
Aynıydı doydukları toprak
Martilar gibi
martıların çöplükleri sevdiği gibi
sımsıcak
ve
leş gibi sevmişiz bir birimizi
aralarına emek dolmuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!