Yalnızlık kader değildir,
Tercihtir hayata rağmen yapılmış.
Yalnızlık,
Kendini evde bırakıp
Tek başına çıkmaktır sokaklara.
Bıraktım gölgemi,
Dolaşsın biraz da tek başına,
Ah ama bilseydim ilk fırsatta
geleceğini sana,
Hiç karanlığa saklayıp ellerimi,
Son gece sevişir miydim hayalinle yalnız başıma...
Cemaaaaaaaaaal
Koşturma şu kuşun peşinden
Yakalayacağım derken
Besbeter
Korkutuyon kuşu Cemal
Cemaaaaaaaaal
Ne çöktün göçmen kuşun başına?
Seviyorsan
Seviyorsun
Bırak oğlum kuşu
Gidecek ki
Biliyorum yarın yine sabah olacak
Varsın olsun!
Ben,
Bu gece senden
Çaldığım kokunla uyanacağım
Umursayan var mı?
Baharlardan ilkinde,
bir sabah vakti
rüzgar eserken batıdan
bineceğim doğuya giden bir gemiye
güverteden bakarken
ne sen el salla
Saatler üzerime geliyor
En çok yelkovandan korkuyorum
Akrep; dost,
Zehirleyeceği günü bekliyor
Kabuslarımda takvimler görüyorum
Sayfa sayfa gömüyorum gözbebeklerimdeki mezarlığa
Aldırma
Sudan bir bahane bu kadehim
Bulanır rengin
Yudum olur
Karışır kanıma terin
Kadehler sıra sıra dizilir
Bazı sabahlar sessiz kalır İstanbul
Seni dinler
Balıkçılar oltadaki balığa sus işareti yapar
Parmak uçlarında gidilir işlere
Bazı sabahlar sessiz kalır İstanbul
Sen sus olursun
Bir gün gelir diye
Martıların kulağına küpe yaptım sevdamı
Çığırtkanı oldular yüreğimin
Kanatlarında taşıdılar umudumu
Bir gün gelir diye
Şehir iç hatları vapuruna taşındım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!