Yalnızlığımın bakışları,
Hüzün kaplı
Deniz gibi yağıyor
Sağanak yağmur dinse,
Güneş bulutlara saklanmayı bıraksa
Yalnızlığın
En iyi dostudur
Engin mavilik
Eski zaman
Tedavilerinde olduğu gibi
Sen anlatırsın o dinler
Yalnızlık
Yönünü kaybettiğin kör bir karanlıkmış
Işıkların karardığında anlıyorsun
Duyguları olmayan koca bir soğuklukmuş
Canın yandığında öğreniyorsun
Yüreğim ağlıyor
Ortak oldun derdime
Derman olamadın
Çaresizliğime çaresiz kaldın
Uzak yollar bitmedi
Kalpten kalbe yürüyüşler
Anlamı kaybetti,
Yüreğimin elleri boş kaldı
Çiçekler açmaz oldu,
Ağaçlar boynunu büktü
Dalgalar sustu
Korkmamak lazım
Cesaretle atılmak
Hayata yeniden
Hatta yılmadan
Tekrar tekrar başlamak
İnatla sarılmak lazım
Bulutlar dört bir yanda
Gelecek fırtanın habercisiydiler
Yönünü kaybeden minik balıkçı teknesiyken
Denizci feneri aydınlığına kavuştum sözlerinde ki ihtişamla
Acılarım canına batarsa bir gün
Vazgeçersen deliliğimden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!