Sevdan yüreğimde bir ateş
Alev alev yangın yeri
Nerelerdesin ?
Madem olmayacaktın
Neden ateşlere attın?
Neler çektiğimi bilemeyecektin
Anlattıklarına
Sarıp sakladım seni
Gördüklerime
Sır gibi gizledim seni
Duyduklarıma
Harman ettim de
Sığındığım sıcacık
Bir gülüştür umut.
Hayatın çirkin çıkmazlarında
Kaybolmamı engelleyen
Ufacık bir ışıktır umut.
Bir yıldız kadar uzaktı
Kaybettim sanmıştım
Oysa yanı başımdaymış meğer
Elimi uzatsam dokunurum sanki
Kim bilebilir ki
Belki tutabilirim
Her esintide meltem olur
Saç tellerinin kokusunu içime çekesim gelir
Her nefeste yüreğinde var olup
Gönlüne taht kurmayı düşlerim
Her hayalimde, bakışlarının beni sarmasını izlerim
Umut ettikçe güçlenirmiş insan
Ruhum bedenimden ayrılarak
Umutsuzluğa doğru hızla yol alıyor
Uzaklıklara yelken açıyor
Gözlerim beklemekten yorulmuş
Kalbim öylesine ıslanmış ki
Uyuşmuş kalp
Nasıl açar kapılarını
Zaman derler ya hep
Zaman geçiyor
Ufukta bir aydınlık
Minicik bir ışık süzüyor sanki
Ey gönül
Bilmezsin
Uzak diyarlara ulaşmayı
Kederleri duble duble sek içmeyi
Çaresizliğe mahkum olmayı
Ruhlarımız merhabaya yine kucak açtı
Kum tanelerinden gelen sıcaklığın
Tende kocaman alev topuydu
hasretimizi anlatmaya kelimeler kifayetsiz kalıyordu
Kısacık bir buluşma kocaman mutluluk yaratmaya yetiyordu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!