Ah be aydınlığım
Bir mum alevi edasıyla
Sönüp bitivereceksin
Karanlığa sessizliğe bürünecek
Yalnızlığıma eşlik edeceksin
Denizden gelen meltem sıcaklığıyla
Yüreğin uçuşuyordu bana doğru
Güneşin henüz başlayan vedayasıyla
Gecenin ışıltısına kapılıyordu gözlerimiz
Yakamozun parlayan güzelliğiyle
Ay ve yıldız gibiydik
Gözlerinden daldım içeri,
Kaybolan ruhum kendini buldu.
Aşkından bir nefes içime çektim,
Maviliklere kanat çırpan ,
Martılarla beraber uçuyordum.
Yıllar nafile geçti,
Beklemeyi bırakalı ne kadar oldu hatırlamıyorum desem doğrudur
Dallarımın kırıldığı günleri, anımsayamadığım anlar,
Korktuğum gecelere alışmamı sağladı.
Korktuğum gecelere alıştığımdan beri tatlı bir huzur var oldu
İçimde fırtınaların koptuğu günleri unutmuyorum elbet
Görmeyen bir gönle
Misafir oldum.
Çığlıklarımı duy desem
Uzak yollardan dem vurur,
Aşk güçsüzleşir
Gururun elinde yok olmaya yüz tutar.
Minicik bir yürekti
Ürkek korku dolu bakışlar
Kanatları kırılmış sanki
Sevmeyi unutmuş
Aşka cesareti tükenmiş
Yaralanmış
Yokluğunda hissedebilmek
Duymadığında anlayabilmek
Görmediğinde elinden tutabilmek
Özlem midir?
Kalp çırpınırken susabilmek
İstemesek de güneş batar,
Karanlığa boyun eğer zaman.
Kaç aldanışı kaldırır hayat?
Kalbin sandığında sırlara gömülüp,
Yürümeye mecali kalmayan gönül,
Gün ışığının gölgesini bile yakalayamaz.
Sevgi nedir ki?
Paylaşmaktır.
Uzattığın eli tutamayan
Sevgiyi neyleyim
Güneşin doğuşunu seyredemediğin omuzu
Sen ,
Koyu mavi derinliğimden
Hayallerime akan
Sır perdemsin,
Gece matemimi aydınlatan
Bir tutam nefessin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!