Ağladım.
Gözyaşlarımı biriktirip,
hayallerimi çalanlara verdim.
Kirlenmiş ellerini yıkasınlar diye.
Ne zaman elleri kirlenmiş birini görsem
gider gözyaşlarımı veririm artık hep.
Hayyam’ın rubaileriyle
geçmişken kendimden
silkiyor beni, Nizamülmülk
Aklına sahip çık!
Halbuki o sırada
bilmiyor ki
Küçükken babamın tek hayaliydi okumam,
Hayalden de öteydi okuyup adam olmam.
Babamın hayali oldu benimde hayalim,
Adam olurum bildim ancak okursam ilim.
Yanlış anlamayın ha! Okumuş adam dedik,
Okuyup olamazsan adam hakkın bir çizik.
Kemirirken bedbinlik içten içe hep beni,
Çıkmaz ki, ruhum azab altında iken sesi!
Beklerim, bu sızıyı ancak dindirir belki,
Ruhumu teslim ettiğim yağmur taneleri...
Gererken tek tek çarmıha düşüncelerimi,
Aradım ömrümce hep hayatın anlamını,
Aradım dünyanın her köşe ve bucağını.
Görmek istedim hep zahirin öte yanını,
Aradım ömrümce hep hayatın anlamını.
Gel biçare, harcama hiç boşa zamanını,
Pazar yeri kurulmuş.
Sıra sıra tezgahlar
birbiri üstüne yığılmış.
Dört yaşında bir kız çocuğu…
Annesinin elinden tutmuş.
Masumiyetle cilalanmış,
Canım sıkkın
hem bir de içim darmadağınık,
Kafamda tilkiler, her yanları kırpık kırpık,
Kaçmak mı lazım ne
olmadan ayakta çarık.
Kendimi kötü hissettikçe,
gözüm takılır limon sıkacağına.
Kafamdikeleri çıkarıp da,
koysam tümünü sıkacağın tepesine,
Ben çevirip suyunu çıkardıkça,
kaçar mı hepsi acaba?
Erinceye kadar vuslatına zaman zalim,
Sürgünde ruhum, gözler hep yok mu hiç mealim?
Hayalin ateş olur, kavurur kalmaz tenim,
Kurtulmalı cehennemi azabdan sağsalim.
Yokluğunun her deminde, kalmaz hiç mecalim,
Ne zaman kötü hissetsem
kendimi,
bir simit alır
Kadıköy-Eminönü vapuruna binerim.
Koparttığım her simit parçasına
sıkıntımdan ekler biraz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!