Teşekkürler hayat...
bugün maskeni çıkardın
Bahçeni açtın bizlere
Boynunda orkide kokulu bebekler
Ellerinde demet demet gülücükler
dudaklarında gül kızılı sözcükler
yok değildi bu ten benim
bu ses onun değildi
bu kuru hüzün bana ait değildi
yalandan gülümseme..
alelacele sıkıştırılan ruhuma
tenime hükmeden bu şiir değildi
Üşeniyor içim,
İsminin üzerine yeni bir isim yazmaya,
Zihnin oluyor zamanla,
En heybetli muhalefetin.
Yağmur yağıyor tenimin gölgesiz baharlarına,
Avuçlarımda yalnızca onsuzluğum birikiyor,
ağlama
paslı kederlerinle
beyaz gelinliğini ıslatmasın tuzlu gözyaşların..
vazgeçtim ben idamlık sevgimden,
yaprak yaprak dağılırken sonbahar gözlerimde
ben vazgeçtim
herşey biter
bu kaçıncı hikaye,
kurşun kalemle yazılan,silinmek üzere.
yürüyorum..
artık zihnime sığınmıyorsun,
bir gün toprağa karışıp giderken bedenim,
hangi heyecanın tadı kalacak,
nacizane kemiklerimde,
içimde ki nefesin kısıtlı olması,
yüreğimin ölümlü olması ne garip...
uzun bir gece sonrası
sağ elimde 13 yıllık kırmızı şarap
sol tarafımda aynı renkte kalbim
kalabalığız biraz bir kaç şişe
ben
beyaz bir kadın
çatlamış dudaklarımı ıslatıyor yalnızlığım,
seninle dinlediğimiz bir şarkı aklı atıyor baştan,
alaturka bir yaz havasında ellerin yapışıyor ellerime,
sende unuttum bana lazım olan ne varsa..
ellerimi,gözlerimi,yüreğimi..
ve en mühimi seni unuttum sende..
denizin kokusu siner saçlarıma,
yine seni düşünmek ağır gelir..
bu kum tanesi tanısa teninin terini,
pırlanta değeri görür kendi rıhtımında..
solar gözümün seni izleyen elası,
fikrim şaşırır pusulayı dudaklarım kenetlenirken gizemine,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!