Gökhan Barış Pekşen Şiirleri - Şair Gökh ...

Arınıyorduk bu gece
öldürdüğümüz cesetlerin kanıyla..
Şüphesiz bir iç huzur
Tüm perdeler kapalı
Tüm tavanlar sessiz
Yasal bir suç olmasını dileyerek Tanrı'dan..

Kış gibiydin
kanımı dondurarak işliyordun her bir hücreme -
yarımı ısıtıyordun, o ılık nefesindeki kayboluşluklarınla...

Ruh eşim Mitanni'de yakıldığı için bana yazdığı kitapları okuyordum..
Sevdiği kadının soylu bir ailenin elinden alınışı yazıyordu özsözünde;
Ben yine de fazla uzatmadan bitişini okuyayım kitabın
''(M. Ö. 1384) Soysuz bir geceydi ve Tanrı bizden çok uzaktı, bize yardım edemeyecek kadar izlemeyi seçmişti, şimşirlerle dolu bir bahçede ayak seslerini duydum ilk, sonrası gökyüzünde asılı olan ayı utandıran yüzünü gördüm, beyaz bir elbise vardı üzeride ve aydınlık kendi kanında intihar etmişti, geldin ve gözyaşlarından akıttığın şarabı içtin ve bana uzattın, ölümü senin gözlerinde seveceğimi hiç düşünmemiştim sevgilim.''

Lütfen bana aşktan bahsederken, kaç kişinin gözlerine baktığınızı düşünün, hiçbiriniz ruhumda kimsesizleştirdiğim ben kadar güzel değildiniz..

Rönesans biterken İstanbul

Tanrı hepinizden rahatsız olduğu için onu yarattı
ve ben şeytan taşlamaktan tiksindim..
Sanki senin gözyaşların Phanteon'dan çıkıp Nevana meydanına akıyor..
Sanki gerçekten de Tanrı'nın yası bu..

Hatırlamıyorum..
Ama gördüğüm bir düş değildi,
içi yontulmuş bir aynanın kanayan sancıları düşük yapıyordu ruhuma o gece..
- Ballindalooch 1850

Ah yüce Bethia,

Koyu bir karanlık;
Hayır!
Bu ışık süzmesi olamaz,
İnce bir çizginin dışına taşamayan o sürekli varoluş ürpertisi nasıl da işliyor ruhuma bu gece..
Kendi alevinde yanan keşişler gibi akıyor damarlarıma bu suikast düşkünü diriliş..
Beynimin tam orta yerindesin

Gece kinini kusuyor Ruhuma
Tik tak
Tik tak
yüzüm çarmıha geriliyor Kudüs'te ..

Dinsel bir acının en orta yerinde oturuyordun sen

Aşk ulan aşk aşk
sevmekse sevmek
yanmaksa yanmak
ölmekse ölmek..
Bakire cümlelerin orospu yüzlerini astımda geldim yanına
avuç içinden sızan kanı silmeden geldim yanına

Bu kalabalık
Bu tenhalık

Başımı hangi yöne çevirsem elimdeki mum sönüyor;
Üflüyor Tanrı içime kimsesizleştirdiğim acımı..
O bana sadık acıyı

- Evet kabul ediyorum

İlki çok sert kaçmış olabilir ama inan ki ruhum Ruhuna cehennem kadar yakınken playback yapmadı asla..

Hızlandırılmış bir treni kullanırken sen , utangaç bir çocuğun o ilkel öfkesi takılı idi yüzümde -
Venedikte öptüğüm o kızın maskesi gibi yüzün şimdi ( Kin dolu bir sahipsizliğe bürünür gibi )