Renklerim paramparça ellerinde
baharlarım simsiyah;
yıllarım kan kusuyor şimdi Tanrı'nın kucağında
üfle hadi küllerimi bulutlara..
......Hiç hazır değilim henüz aynalara bakmaya
başka bir renkte kayboluyor yaşam;
Anavatanı belirsiz siyah bir leke gibi akıyordun gözlerimden
Sonrası;
Beyaza bulanan bir pamuk tarlasının o en orta yerinde
açıyordun gözlerini kimsesizligime..
Ruhundan süzülen bir şimşek gibi çakılıyordum kalbine
kalbim - üzeri açık yaraların duası gibiydi en çok
Sözler bitti artık
susmalıyız geceye,susmalıyız...
Yarım kalmış eserlerimiz olmalı bundan sonrası
solan yüzümüz
hüzünlü gözlerimiz
kanayan ellerimiz
Yıl 1879,İsveç'te Lars Olsson Smith'in, Rent Brännvin"'ini yaptığı yıldı - Belki de bu yüzden oldum olası Anason kokusuna karşı Antipatim vardı hep /..
Hayatlarımızın ironik yolculuklarında seviştiğimiz hüzünlerimiz gibi içimizde iz bırakan ve yaralarımızı avuçlarında okşayıp saran sıcak yatağımızın gizemli kayboluşu içindeyken hepimiz nasıl da aradıklarımızın kölesi olup dün yerine yarınla,yarın yerine dünle sevişirken kanayan en derin yaramız BUGÜN oysa....
Iskaladığımız zamanın peşinden koşarken biz aslında zaman da bizim peşimizden koşuyor...
yağmur yalıyor boş kaldırımları...
Yüreklerimizi ise yanlızlık...
Ne tuhaf değil mi onca kalabalık içinde ve bazen hissetmeden acıyan tenlerimizin altında güneşler batıyor....
Ve sen sevgili
Sana naftalinlenmiş aşklarımın arasında umarsızca öldürdüğüm güvelerden bahsetmek istiyorum
hadi kalk -
üstünü giyin şimdi;
çaydanlığa su yerine vodka koy -
ve inan bana, kelimelerimin tam orta yerinde vuracaksın beni /..
Eger intihar süsü verebilirsen bu cinayete
Tanrı'nın parmak uçları kemirirken tenimi,
Kanatlarının rüzgarı söndüremiyordu içimin o kızıl cehennemini..
Siyaha dönük ruhum
Siyaha dönük sırtım/..
Dinsiz bir acıdan çıkarken sen
O kayıp çocukluğunla sevişirdi ruhun..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!