Korkular karışınca geceye
Çığlıklarla uyanmak her sabah
Nasıldır bilir misin?
Yangınlar sarınca etrafı
Güneşe kurşunlar yağdırmak
Çığlıklara duyarsız kalmak
Çıkmaz bir sokakta başlamıştı
Çocukluğumun maratonu,
Koşardım o dar sokakta
Koşmak bir oyun gelirdi bana
Ara ara çukurlar vardı
Buruk sevinçlerim dolanır ayaklarıma
Terk edilen bir çocuğun
Ağlamasıdır gece
Gelecek; karanlık bir otoban uykusunda.
Zamanın neresindeyim kim bilir
Bir saatim bile yok kolumda.
Ben seninle
Bir çocuğun hayallerini süsleyen
Mavi bir bisiklet olmak isterdim
Her pedal atışında mutluluğa giden
Ben seninle
Karanlığa kan kusan özlemlerimin zirvesindeyim
Düşlerimde tutuklu yasaklarımın endişesinde
Zincirlere vurulmuş körpe bedenim
Yinede ağlamak nedir bilmez gururlu gözlerim
Bu yüzden içerden çürümekte yüreğim
Bu yüzden her gece hesaba çeker beni hayallerim
Yüzünde çatlamaya hazır bir mevsim
Hasrete dönük mısralarda gibisin
Gitme desem bu neyi değiştirir ki
Kalsan gözlerini özlüyorum...
Öyle bir zamandayım
Öyle bir anda
Bu kırıklık
Bu kendimle kavgam
Gördüğüm
Her insandan aldığım
Acemi âşıkların şehridir burası
Masum bakışmalara şahit olur
Yıkık surlar arkası...
Yasaktır sevmeler bizim buralarda
Mevsimsiz çiçekler açar mısralarda
Kendimi kaybettiğim anlar oluyor bazen
Ya bir labirentin başlangıcında duruyorum
Çaresizce
Yada gökyüzüne kadar uzanmış hakikatlerin
Kalıntılarını arıyorum bir sürgünde
Sıcak ve soğuğun anlamsızlığında
Bir baskın olurdu bazen
Karanlığın hükmü dolardı sokaklara
Derin ve ürkütücü saatlerdi
Sessizliği bir anda bozulurdu bu kentin
İsyan çığlıkları düşerdi geceye
Gece karakollara gece yargılara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!