Fırat Ergüven Şiirleri - Şair Fırat Ergüven

Karanlık bir gecede,
Bedeni olmayan ruhların eşliğinde,
Birlik ve beraberlik ile,
Yorgun bedenimle,
Yürüdüm sessizce...
Gözler üzerimdeymiş hissi,

Namuslu bir beden,
Koparılmamış gül esasında..
Fahişe bir ruh,
Demet halinde ki,
Güller dolaylarında..
Seyyah çantasında ki,

Sistemler üzerine kurulu hayatta,
Engelleri aşmak üzere yaratılmış bir beden gibi,
Yalan ağırlıklı bir dünya da,
Doğru olmak çabası...
Yüzlerin aşikarlığı,
Gözlerin buğuluğunda,

Ölüm yakın bana,
Yeniye doğmak..
Gönül ırak bana,
Karşılık yok..
Söz gümüş ona,
Sindirmek altın bana..

Altısında sabahın,
Yastığa koymak başını,
Etrafına bakmak,
Kaç kişi kirlendi bu oda da,
Kaç kişi kirletti,
Temiz çarşafları...

Karşımıza erken çıkmış insanları,
Yolun dışına sürerken;
Birgün geri dönüp,onu deliler gibi arayacağımızı,
Hiç hesaba katarmıydık?
Hayat her zaman cömert davranmaz bize,
Tersine,çoğu kez zalimdir,

Kudretli gökyüzünden düşen,
Kristal kar taneleri gibidir bedenler..
Büyük bir aşk ile düşerler yeryüzüne,
Fakat birbirlerine temas edemeden erirler..
Eriyen kar tanelerinin buharı,
Ölen bedenlerin ruhudur..

Sürahi içerisinde ki,
Kabarcıklar arasında,
Yüzen turuncu balıklar...
Ölüme susamışlar,
Su diyarının kuru çöllerinde...
Güveler tarafından,

Her insan ayrı hayat,
Her hayat ayrı dünya..
Dünya küçük,
İnsanların büyüklüğü kadar...
Gidilen her yerde,
Karşılar seni,

Çaresizdik defalarca aynı yerden başlayan,
Bu masala inanmakta bir varmış bir yokmuş diye...
Ya araşırız birbirimizle,
Ya da yazışırız kandan dolma kalem ile
Yüreklerimizden yazılırdı yaşanmış her hikaye..
Çaresizdik çıkarsızca sevişmelere,