Ferhan Göymen Şiirleri - Şair Ferhan Göymen

Dün gece sahilde dolaştım dertli yine
Sensizliğimi paylaştı beyaz martılar
Bir kalpsiz yüzünden düştüm diye
Denize küstü beyaz martılar

Hayat öyle bir kitapki
Nasıl okunuyor bilen varmı
her sayfası ayrı ayrı
Gönlünce okuyup bitiren varmı

Kimine göre bir günde biter

Bahçede bir gül gördüm katmerli açmış
Her hali bana benziyordu dalında tek kalmış
Sordum hastamısın neden rengin sararmış
Sırıl sıklam yaprakların neden ıslanmış
Ağladınmı? yoksa yağmur,mu yağmış
Beni sen anladın der gibi yüzüme bakmış

Yokluğuna nasıl göğüs gererim bilmem
Kurşunlara karşı gelen yürekli ben
Bir vedaya elvedaya yenildim
Birkez daha ayrılık hançerini yedim

Sızısı içimde bir kenara çekildim

Kah acı yazıldı kah tatlı okundu yıllar
Bir uçtan söküldü bir uçtan dokundu yıllar
Çaldı gençliğimi habersizce sokuldu yıllar
Takvimden birer birer soyuldu yıllar

Bir sevda şarkısı çaldıki içimde bugün
Söyleyip ağlayacak yer bulamadım
Sen ağlama derdin soluğu senin yanında aldım
Yüreğimin kanını gözlerimin yaşını dindir istedim

Göğsün gibi taşına yaslandım

düşüncelerimle yordum geceleri yorgun düştüm
Karanlıgın altında yine sensin aklımda
Uyuşmuş düşüncelerim düğüm düğüm
Üşüyen sabahsız gecelerde hayalindi gördüğüm

Ağaran gün sormasın bilmesin gerçeği

Yüreklerin yandığı gözlerin ağladığı yer burası
Ayrılık ateşinin alev aldığı yer burası
Fatihaların ezana karıştığı yer burası
Gözlerin gördüklerini anlamaya çalıştığı yer burası

İçimdeki acını sessizce yaşarken
Gözümdeki yaşı saklamak var ya
Gülüm şarkısını dinlerken
seni içimde hatırlamak var ya

Yokluğun akşamki fırtınadan daha sert esti

Neler çektim ben senden aşık eden gözlerinden
Bir teselli olamadım senden başka kimseden
Derman yoktu ferman çoktu ne geldi elden
Derdine düçarım ben sen kaldır yerden

Rengini denizden almış en derin yerinden