Ferhan Göymen Şiirleri - Şair Ferhan Göymen

Ben gelirim diyorsun deme
Ayrılığın sebebi ben olurum gelme
Arada bir nasılsın merhaba de
Duyurma muhhabetin tadını tuz eyleme
Ben her şeyi söylerim sen sevgini söyleme

Göz yaşında yalan olmaz
Riya bir tek onda bulunmaz
Akıyorsa bir sebebi vardır hesap sorulmaz
Koptuysa pınarından tutsanda tutulmaz

Yeter üzmeyin üstüne gelmeyin

Sensiz bu dünya çok acı yaktın
Kapanmayan kanayan yara bıraktın
İçin için sızlıyor acıyor bu yara
Teselli olmuyor gitsede doktorlara
Deli gibi geziyor yana yakıla

En büyük acı ana baba acısı senin boynunu bükük bırakır
Hayat sana her zaman sığınacağın O limanı aratır
-------------------
Evlat acısı en yakıcı en dayanılmaz olanıdır ağıtlar yaktırır
Yaşarken ölürsün hem canını hem aklını elinden alır
--------------------

Nasılsın iyimisin derler sorarlar
İyilik bu ise iyiyim derim
Bir kaşık çorba bir dilim ekmek olsa yerim
Rabbime binlerce şükürler ederim

Bilmemki ben hangi dille ifade ederim

Gülümdün benim öperken kokladığım
Göğsünde avunduğum kolunda yattığım
Heran her yerde andığım aradığım
Yıkılmış viraneyim öperken ağladığım
Yıkılası bu dünyaya ben ne yaptım

Zor günlerin zorluğunu ben yaşadım ben bilirim
Şimdi huzurumun geri geleceği günü beklerim
bir şarkı varya kendim ettim kendim buldum der
Tam bana göre bu şarkı gece gündüz söylerim

Rabbim huzurumu elimden aldı bir kulun

Kapımı tıklatan yüreğimi hoplatan geldi sandığım

Dayanamam sen değilsen gelmemişsen
Neyleyim ben hoplayan yüreğimi
Bahaneler uydurup gelemem demişsen

Çok özledim bitanem sesini duymayı
Seni öpmeyi başımı boynuna koymayı
Dilime gelen sözleri öperken anlatmayı
Kuş yavrusu gibi kanadının altında uyumayı

Çok özledim iki dudağının arasındaki adımı duymayı

Sen hangi dille ne söylersen bilirim
Fark etmez nerede anam desen gelirim
Sormam ecel gelse senin için alırım
Ben seni serçe parmağından tanırım

Derdin olsa falcın olur gözlerine bakarım