Ferhan Göymen Şiirleri - Şair Ferhan Göymen

Hiç ummazdın yüreğim tokatmı yedin
Sakın gösterme acını bana söz verdin
Şimdi sırası değil iyiki söylemedin
Hani sen aldırmıyacaktın bana ne söyledin

Biliyorum canın çok yandı sızlandın

Yanımda oturda yeterki kokun gelsin
Sana hasretim yorgunluğum biraz dinsin
Yeterki bakışların neden geldiğimi bilsin
Ben bende değilim bendeki sensin
Yeterki bakışların çok özlediğini söylesin
Gizliden olsun gözlerin anam desin

Acıların türlüsü şiir olur ağıt olur yazılır türküsü
Ne acılar varki Allahım yemeyen, bilmeyen ,ne anlar
Öyle acılar varki canın yanarken gözlerin boş boş bakar
-------------------
En büyük acı ana baba acısı senin boynunu bükük bırakır
Hayat sana her zaman sığınacağın O limanı aratır

Bir taşa ne yazmışlar biliyormusun
Melek babamız seni çok seviyoruz demişler
Seni arıyoruz özledik demek için gelmişler
Bağırına taş basıp mezarını öpmüşler

Ben ve yavrularım seninle düğümlendik

Dostum feleğin bunca yaptıkları bedduamı şakamı Sanada banada oyun oynuyor bitmeden Delikanlı dost mert olmuyor neden Felek be çeşit çeşit sorular sorunlar senden Türlü çeşit cevaplar çarelerde benden Canımı yaksada dikeni gül gibi sevende ben Senin yüzünden gülü diken gibi derende ben Bilmiyorum ne uğruna candan pareler verende ben Dostum be feleğin ipindeki unu bilende ben ama O benim ipime unlar serdi neden Beni sevsen var ya ebruliyim sarı siyah mavi al Ne olur bir kere söyle senin için hangisiyim Dostum ol elini ver beni sev bende kal Bu canda bir kalp taşıyor bu kapıyıda çal Bak yeter ya insaf merhamet et yada sal Bak felek günler görmüş geçirmiş arkadaşım ben Her türlü kapta pişmiş aşım ben İsteyene ayak isteyene başım ben Seninlede baş ederim okkalıca ağır taşım ben Yeter felek olma melek ol sanada dost arkadaşım ben 24.9.2011 Ferhan göymen

Gidiyorsun kaçıncı ayrılık çekiyor yüreğim
Gönül kapımı acı acı çalıyor kırsında girsin
Saklama her halin benden beter
Ayrılıksın sen, alev ateşini yalarda gider
Gözlere yaşlar dolarda akamaz
Bakışın ne sorular sorarda gider

Gönlüm yine hüzün limanına demir attın
Özlemlerin hani nerde kimde bıraktın
Bekledin bekledinde kimden tattın
Yine benimle yalnızlığın kollarında yattın

Onsuz yalpalıyorsun döndün şaşkına

Bu devran hep böyle sürecek sandım
Bir ömürdü elbette her rengiyle yaşadım
Zaman zaman okudum zaman zaman yazdım
Ne sayfalar yaktım ne sayfalar sakladım
Derinden bir ah ile bir nefes aldım

Senin gözlerine yazılmış bütün şarkılar
Hangisini dinlesem efkarıma gam basar
Bakışların değilmi beni darağacında asar
Gelde kurtar beni bu azaptan ne var
Ben o bakışa ölüyorsam kime ne

Şu mavi sularda martı olsaydım
Gönlümce süzülüp gönlümce dalsaydım
Serin rüzgarın kanatlarına tutunup
Onun gittiği yerlerde konaklasaydım
Bu derde bir çare olurmuydu kurtulsaydım