Ferahmiz Ceylan Şiirleri - Şair Ferahmiz ...

Türkiye’den Portekiz’e geleli,
Kesilmeyen yağmurunu unutmam.
Sanki Karadeniz, Ordu, Giresun,
Değişken havasını unutmam.

Halim Hocanın sakin, sakin duruşu,

Şu dünyanın tasasını derdini,
Çeke, çeke ben bu candan usandım
Tilki otağ kurmuş, aslan yurduna,
Baka, baka ben bu candan usandım.

Çoban sürüsünden, örmüş kazağı,

Varlığını kaybetmiş, yoksul gibiyim.
Yaşıyorum amma, bir de bana sor
Hürriyettin kaybetmiş, mahpus gibiyim,
Gülüyorum amma, bir de bana sor.

Ne bir gelen var, ne de bir giden,

Bir gün şu dünyada, yalnız kalırsam
Şu zavallı kimdir, diyen olur mu?
Oturup köşelerde, sızıp kalırsam,
Uzanıp elimden, tutan olur mu?

Efil, efil acı poyraz esince,

Çıkıp seyran ettim Urfa ilini,
Yıllar geçti neler, neler değişmiş.
Kuruyan toprağa, sular gelince,
Bünyesinde neler, neler değişmiş.

Eskiden kerpiçle olan yerleri,

Gurbet elin hasretini, kahrını,
Çeken bilir, çekmeyenler ne bilir.
Ayrılık elinden, dolu kadehi,
İçen bilir, içmeyenler ne bilir.

Aşk ateşi yakar, gönül sacını,

Düğün mü var, bizim köyün dağında,
Neden süslenerek, bezenir dağlar,
Henüz gençliğinin, zirve çağında,
Oturmuş bir gelin, ah edip ağlar

Çiğdem bağrın açmış, ılık yeller,

Deli gönül nedir, senden çektiğim.
Bir kovanda, iki beylik olur mu?
Akıl vermiş, fikir vermiş yaradan,
Yele karşı, külden tepe olur mu?

Benim için midir, bunca çektiğin,

Özledim torunları gittim görmeye,
Gelinin çehresini bir görsen hanım.
Uyuyan çocuğa sussana deyip,
Öyle bağırdıki bir duysan hanım.

Yemek yapar tencereyi kırarak,

Gidiyorum bir meçhule,
Hedefimden saptırdılar,
Gah ağlayı gahı güle,
Divaneye döndürdüler.

Siyaseti soytarısı,