1898 yılında, İspanya'nın Granada bölgesindeki Fuente Vaqueros kentinde doğan İspanyol şair Lorca, yüzyılının en büyük iki İspanyol şairinden biri olarak kabul edilir. Lorca'nın başarısında çocukluğunun büyük payı vardır. Granada'nın Fuentevaqueros kasabasında, varlıklı bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Lorca'nın babası ateşli, canlı, neşeli bir adam; annesi ise sessiz ve ağırbaşlı bir kadındı.
1928'de yazdığı Romancero gitano (Çingene Baladı) ile ün kazanan Lorca, Salvador Dali ile birlikte İspanya'nın çağdaşlaşması için çalışan s ...
Şenlik ateşleri yerleştirir boynuzlarını
Çıldırmış bir geyiğin ikindi tarlasına,
Gittikçe yayılır vadi. O küçük rüzgar
Sıçrar bayırlardan bayırlara.
Hava kristalleşir duman altında
Ağız-Kaside
Kapadım balkonumu
duymak istemiyorum ağıtı
ama yalnız ağıt var
gri duvarlar ardında
Gelmek istemiyor gece
Ne sen gelebiliyorsun o yüzden
Ne de ben gidebiliyorum.
Ama ben gideceğim.
Akrepten bir güneş şakağımı yesede.
Ama sen geleceksin.
İki karanlık güvercin gördüm
defne dalları arasında
Biri güneşti,
öteki ay
'Komşucuklarım' dedim onlara
'Mezarım nerde benim? '
Yalnız bir kadın sanmıştım önce
Oysa kocasını aldatan biri
Irmağın orda buluştuk
Gece Santiago gecesi
Işıklar sönüp birer birer
Karnındaki karanlık manolyanın
Kimseler anlamadı kokusunu,
Acıttığını kimseler bilemedi
Dişlerinle sıktığın aşk kuşunu
Binlerce Acem tayı uykuya yattı
Birçok kere yitirdim denizde kendimi
Yeni kesilmil çiçeklerle dolu kulaklarım
Dilim sevgiyle,acıyla dolu.
Birçok kere yitirdim denizde kendimi
Bazı çoçukların kalbinde yitirdiğim gibi.
Deniz
gülümsüyor uzaktan.
Dişleri köpükten,
dudakları gök.
'Ne satarsın, deli kız
Ne şairin olmak isterim
ne sevdalın.
Aklamaz seni serildiğin çarşaflar!
Ne düşü bilirsin
ne gündeki parlaklığı.
Ninni söylüyor akşam,
portakallara.
Kız kardeşim şarkı söylüyor:
Dünya bir portakaldır.
İşte şimdi cahilliğime yandım.Nasıl okumadığım,nasıl kaçırmışım imgelerle böylesine oynayan bir üstadı.Türkiye Kominizmden izler taşıyan Latin Amerika sanatçılarını nasıl da uzak tutmayı becermiş.Aferin bize.Ne diyeyim utandım insanlığımdan.