Sessiz hıçkırıklarda
Zamansız suskunluklarda
Biten hatıralarda
Bir acı var...
Duygusal şarkılarda
Bir vapur geçer yüreğimden ta uzaklara
Yelken almış gidiyor bilmediğim diyarlara
Acı elem keder yüklenmiş
Götürüyor beni son limana
Yalnızım,
Kimseler yok yanımda
Seni bütün sabahlarda umut tomurcuklarıyla yetiştirdim
Bana verdiğin anlık sevginin aşkın eskidi
Büyük aşkların sabahı hiç olmaz
Sen bende büyük aşkların omayanın içinde olansın
Satırların anlatmaya yetmediği
Mutluluğun tek taraflı yaşanmasıdır
Aşk başıboş gezerken caddelerde
Kelimeleri düzerken bahanelere
Her şey biterken bir sessiz şehirde
Şimdi kendimizleyiz.
Beni unutma derken her şeye
Bulduğunda kaybettiğin ben değilim
Sen kaybettiğin seni arıyorsun.
Beni bulduğunu zannetme ben,ben değilim.
Sen aslında eski aşkını arıyorsun
Artık bu şehirde yaşanan senin aşkın değil
Sen bulduğunda değerini anlamadığın
Aslında onlar yaşamak adına bir şey bilmiyorlardı
Kendi başına giden yol arkadaşımla
Başıboş yol yokuşlarında ölümü izliyorlardı.
Resminde unutulmayan hatıra
Kalabalıkların arasında gezen yalnızlık
Artılar ve eksiler
Bizi olgunlaştıran nedenler
Bizi bekleyen
Yanımızda olacak olanlar kimler?
Alışkanlıklarımızın sonu
Onu unuturken gözlerinde, yolculuklarının sarhoş nağmesi
Bitirirken zaman kokuşmuş günahları
Hepimiz bir yerde kendimiz olmaktan çıkıyoruz.
Ağlamak ya da gülmek
Hayat toparlanmaya gidince,
artık bu dünyaya bir şeyler verme zamanı geldi
Ve sadece ölümsüz aşklarda sevgi öğrenildi
Koşarsın yollarda,dağlara çıkarsın garipçe
Üzgün yüzünde açmaz çiçek,git yeni günlere
Ne de uzaktı gülüşün
Akşam kelebekleriyle yüzüme konarken
Ne de güzeldi kelimeler
Ne de güzeldi uzun siyah saçların
Bendeki aşkı hiç bilmeden...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!