Bir gün nasıl olsa bitecek dediğin
Bir akşama doğru gitmektesin
Yarın ne olacağını hiç bilmeden
Yorgunca bu şehri terk etmektesin
Hani o bakışına bir ömür verdiğim
geçse de ömrüm sensiz
bitse de hayat sen yanımda olmadan
ben sırtımda bir çantayla
tenha tarlalardan geçerken
ağaç dallarına konan kuşlarla
yeni baharlara gideceğim
Gecelerin bir gün gece lambası olacak
İşte o zaman insanlar karanlıkta yürürken
Hiçbiri yolunu şaşırmayacak
Geldik mi yolun sonuna
Sarhoş güneşin parlayışı
Bir küçük serçenin ölümünde gizliyse
Aydınlık karanlıklar geleceğimizi aydınlatmadıktan sonra
Biz kimiz,ey ölüm?
Solduysa çiçeklerimiz içimizde dökülen hangi renkteki mevsim
Gidiyorum bu şehirden
Elveda yarınlarımı karartan dünya
Terk ediyorum sokaklarını
Ayını, yıldızlarını,güneşini,
Herşeyi olduğu gibi sana bırakıyorum.
İstemediğin yolcun arık gidiyor
Belki hiçliğin ordusunda iki yabancıyız
Bu kervan nereye gidiyor ey yad-ı hayat
Kel kafamın bitmeyen saçı
Bunu mu dert ediyorsun?
Hızlı belki senin şehrinin rüzgarı
Ama yapma!
seni mi unutmayacağım
unuturum elbet
unuturum da benden neleri alırsın
unuturken bilmiyorum...
kaderime yazılmışsın ya da yazılmamışsın
Hangi pembe duvarlı evde
Hayat son oyununu oynuyor?
Karanlık suskun caddelerde
Hangi hayaletle ruhun dans ediyor?
Üşüdüğün yağmurun damlaları dökülüyor omuzlarıma
Yüzümden damlayan yağmurların duygusallığı yüreğimde
Hissetmek büyük inançların beyinlerinde
Susmak ya da konuşmak
Hayat dediğin ne ki
Sevdiklerin olmadıktan sonra
Hastayım,grip olmuşum
Ateşim var.
Her tarafım ağrıyor
Tek kapılı bir oda da
Hayatı görmeye çalışıyorum.
Oyuncak ayım yanıbaşımda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!