Fatma Özçelik Şiirleri - Şair Fatma Özçelik

En güvenilir şeyler gibi...
En güzel şeyler de alındı elimizden
ve içleri boşaltılarak
çirkinleştirildiler...
Şimdi kaos zamanı...
Çok geç kaldın be gülüm

Duyar mısın buradan sesimi
Görür müsün gözlerimi
Tutar mısın ellerimi
Öper misin beni

Tutsak bir kuş gibi

Çocuk...
Keşke doğmasaydın
Keşke
Görmeseydim
Duymasaydım
Bilmeseydim

Asılı kalınca can verir aşk
Içinde ümit var ya
Yaşatır seni...
Sonrası ölümcül hastalık
Kuşa da dala da
Sen hiç hasta olma

Güneşin doğuşunu bekliyorum
Yorgun
Umutlu
Güneşin doğuşunu bekliyorum ısınmak için
Bu sabah evimin balkonundan
Dokuz değişik müezzinden

Seni hinzir seni...
Ne zaman gulumsesem
Aklimda oldugunu biliyorsun ya
Aklimdan cikmamak icin
Uzuntumde de
Umursamiyor

Mevsim Sonbahar...
Ama içim kıpır kıpır...
Yapraklar düşüyor diye mi coşuyorum ne! ! !
Keyif düğmem basılı kalmış...
Sıcaklık hissediyorum
Bana "Höst...Seni sevmiyorum" diyene...

Elimi tutuşun
Inceden söz edişin
Sever gibi öpüşün
Çok hoşuma giderdi
Anlıkmış meğer
Yeni farkettim

En büyük aşkım
Sendin vatan...
Sen de mi kaçıyorsun
Ardına bakmadan...

Hükümet gibisin be ey sevilengili...
Sussam ruhumu çalıyor
Söylensem bir duvar gibi
Duymazliktan geliyorsun...
Isyan etsem zehrini saçıyor
Müslüman görünüp