Fatma Özçelik Şiirleri - Şair Fatma Özçelik

Sen ve ben
İki mahkum yürekleri kelepçeli
Sen ve ben
Ayrılmak istesek de
Her görüşümüzde birbirimizi daha da esir
Sen ve ben

Goncalar gül mü olmuş?
Bende niye arzu yok...
Hiçbirşeyi neden göremiyorum
Sönmüş yüreğimin o harlı ateşi...

Ondan bana kalan acı hatıralar

Hristo!
Çabuk gel kadehimi doldur...
Bu gece efkar bastı gene
kafayı dağıtmalıyım...
Düşünmekle gelmiyor
Ne tini

*
Daha hava karanlık
Gün yeni yeni başladı ağarmaya
Ama
Nedir bu kuşlardaki telaşe
Sabahın bu vaktinde

Sesin benim
Nefesin benim
Kabusların
Düşün benim

Uysallığın

Bozok'tan Toros'a düşmüş bir tohum
Koku salar bir saksıda, Ankara'dan taa Akdeniz'e
Akdeniz'de filiz vermez bir kuru kaful
Baş uzatır 'Ya yeşerirse dalım' diye
Ah benim vahşi ruhlu
İnce görünümlü

Herşeyden güçlüdür ama
Yangıya karşı
Zayıftır aşk...
Ve sen
Canımın yangısını yüzümden göremezsin sevgili...

Dalaman altı saat
Bitmek bilmez gitmesi
Gitmek birşey değil de
Olmasaydı dönmesi

Yarimin kulağımda

Çok düşündüm seni çok
En son on üç yıl önce baş başa kalmışız
Ne nasıl bittiğini konuşabildik seninle
Ne de sebebini o bitişin
Kimi zaman seni aramak istiyorum ama
Ürküyorum

Yaz gününde ayağımı buz tutar
Kış ortası buzdan evim yanar

Acıkınca ekmek kalmaz
Ekmek bulsam param olmaz