Takatim yok
Düşüncelerimin kesiştiği geceler
Yağan yağmurlar
Tomurcuk veren ağaçlar
Gökte uçan kuşlar
Gökkuşağındaki renkler
Ehildir her insan bir konuda
Bana da yazılmış yalnızlık
Ne yapsın bu garip fukara
Hayırdır diye hakka sarıldık
Gün ve gün erimekteyim
Çaresizlikle gezinmekteyim
Bilmiyor kimse halimi
İçten içe tükenmekteyim
Sabır taşımıyım, neyim
Dünya,
Büyük boşluk
Tutunmak imkansız
Geceler bana
Bu nasıl haksızlık
Saatlerce yalnızlık
Geceler sana adandı
Gündüzler yine öyle
Gönül zincire bağlandı
Nedir bu derde çare
Yeter artık
Koparılsın
Gülde sümbülde dalından
Bülbülde kovulsun bağından
Ulu bir çınardır zaman
O da baltalansın
Karanlık sessizce bastırınca ışığa
Kasvetinden geçilmez insanın
Gülmek sadece yara verir bana
Ağlamak mi? eşsiz doyumudur insanın
Hicranın zinciri takıldı boynuma
Ayrılık uzun bir şarkı oldu ağzıma
Ay güneşe küstü çıkmıyor ortaya
Bir selam sal ben varım de MEHLİKA
Endamından efkar yükledim sırtıma
Kendi kendimi unutmanın eşiğinde
Ölümü düşünüyorum.
Arkamda yapmadıklarım,
Yapamadıklarım
Gözlerimin biran bile gülmeyişi
Yağmurlu bir havada gezemeyişim
Kah köşeye attım seni
Kah yerden yere vurdum
Kah kaçtım köşe bucak
Kovaladım bazende çaresiz
İçinden çıkamadım
Çıktın içimden, atamadım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!