Kaçarken kendi kendimden
Sığındım çaresiz dehlizlere
Çıkmazken kendi çekirdeğimden
Meyve verdim HÜZÜN çiçeğimle
Pencereme vuran yağmur damlacıkları
Gecenin içinden sunulan bir sevgi,
Anlatılması zor bir ezgi.
Yağmurlu bir gecede gökyüzüne bak
Ve işte orada, göremeyeceğin bir noktada
Ben başka bir şehrin
Çatlamış toprakların suya hasretinde
Kurumuş yaprakların rüzgara yenilişinde
Kutsadığın günahların beni yendiğinde
Adını hasret koydum, içtim suyundan
Maksadım hayata tutunmaktı, kırmak değil.
Ürperirken öğrendim ki öyle değil sadece zaman.
Cehaletimin sınırlarını zorlarken,
Ehemmiyetim beni sınadı.
Lahikalarla geçerken ömrüm,
Limanlara yanaştım beni istemeyen.
zaman zaman
yoruluyorum bu hayattan
çıkamıyorum en kuytudan
bunalıyorum
bulamıyorum
kopmak için çabalarken
İç çekişler boşa
Bir kez düşünce gama
Çıkışı, kaçışı yoktur
Kendi kendini mahkum edince aşka
Kuru bir teselli
Sabır çaktım kemiksiz dilime
Sustum, yazdırmadım elime
Kifayetsin nice anlamsız sözler
Her kelimenin kökünde tek hece
Sarı saman gibidir zaman
Yanar yakar durmadan
Ansızın bir hiç olan
Ömrün son durağında
Nedenler niçinler içinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!