Fatih Bacak Şiirleri - Şair Fatih Bacak

Sokaklar caddelere küsmüş karanlıkta
Beynimin en zifir noktasında
Bir çelişki
Nerdesin

Bahar tenindeyken mutluydu

Sen hiç sevdin mi?
Fikrine ses bulamadığın günler oldu mu hiç
Saatin bir türlü geçmediği
Ve gündüzlerin kısa gecelerin uzun geçtiği oldu mu hiç

Seni anlamayanlara kırıldığın

Tek dileğimiz mavi bir gökyüzüydü
Patlakta olsa ardından koşabileceğimiz bir top
Bir uçurtma
Tellere takılmayan
Sık sık olmasa da
Arada bir

Öksüz bir nehirim ben
Senin deltalarına akarım
Geceleri koynumda tutam tutam sancılar
Kimse bilmez ben gizli gizli sana ağlarım

Bütün duygularım nasırlı

Gözlerin bir eylül telaşında
Sarışın sözler geçiyor içinden
Saçların çoktan kapılmış ayrılık rüzgarına
Gidiyorsun, gözlerin bir eylül telaşında

İkinci el bir hüzün gözyaşlarında

Avuçlarımda güneş korkağı umutlar
Bırakıp ardımda gökyüzünü gidiyorum
Kirletilmemiş düşler arıyorum kafiyelerime
Titreyen kelimelerde muammalar bırakıp gidiyorum

Sonbaharın ilk yağmurunu bekleyen

Bir karanfildin sen
Çürümesi için susuz bıraktığım
Ama inadına içime büyüyen
Beyaz, bembeyaz bir karanfil

Öldürmem gereken bir hayaldin öldüremediğim

Dar anlamlı kelimeler kullanıyoruz ömrümüze ilişkin
Bilindik ve düşüncülerimizi yormayan
Mesela hüsran kelimesi
Açık seçik bildiğim kelimelerdendir benim
Seni her defa kaybettiğimde
Bürünürdü gri bir sessizliğe

Gideceğim diyorsun
Sözlerin kurşundan
Kullanma beni cümleler içinde
Unut bir hazanlık kalsın diyorsun
Adım zehir içinde

Ne zaman dönecek demişsin
Suçlu hissetmişsin kendini
Üzülmüşsün bu hale ben düşürdüm demişsin
Ama ben hiç gitmedim ki
Bir adım peşindeydim hep
Ağladın, gözyaşlarını silen eldim