Fatih Ataşçi Şiirleri - Şair Fatih Ataşçi

Susuz bir çocuktur kalbim.
Sahraların bağrını bilir.
Kök budaması kurumuşluğum,
Sarp kayaların kuytu sessizliğine özlemim.
Uzayıp giden duygu kırıklığım,
Girdap yazarsın kıyılarıma.

Gözyaşlarım düşer, sararır her yanım…
Güneş bir yana, sen bir yana sevdalım.

Yıldızlar ışığını vermek ister…
Gülüşün hissedilmek…
Bakışlarım bakışlarında denize vuran dalga olmak…

Gözüne, yüzüne gönül sürdüğüm…
Sözüne, özüne canım verdiğim…
Renklerin en tatlısı ah ! canım benim…
Mutluluk sendedir sevdiğim benim.

Kalbimde, beynimde hüküm sürenim…

Usul usul yürü aydınlığa.
Doğmaya hazır güneşim ol.
Düşler ülkesine uçan kelebeğim.
Sözlerim sana kayıp.
Sevgim buz tutmuş üşüyorum.
Kaf dağım kayıp.

Suyun akışını dinle.
Yüreğinin sesine kulak ver.
Güneşin doğuşunu izle.
Mutluluğu ruhunla hisset.
Gövdemin sarsılışına sarıl.
Usul usul kalbime dol.

Mürekkebidir sevgin ruhumun.
Kışlar dalgıcımdır boğulurum renklerinde,
Gülüşüm dehlizlerin sessizliğinde.
Ipıssız buğulu haller büyür yüreğimde.
Aşkım uzuvlarıdır gözlerinin.
Turnaların mektubuyum ızdırap denizinde.

Kır çiçeğim, karyam.
Beyaz komfetilerimin sahibi.
Ruhumun köz bahçesinde,
Kalın perdeleri var hayatımın.
Aşmaya çalışırım.
Acıya pervaneliğimi yazarım.

Ruhum küçük bir çocuk.
Büyük kahkahaları taşıyamaz ki.
Bir mavi uğruna beyazlarım kanar.
Çalarlar yeşil bağlarımı,
Yeşeren fidelerimi,
Küçücük umutlarımı.

Dal parçalarıyım yaşamın.
Kalp kırıklığını yaşarım.
Hayat masalında taşar çağlarım.
Karanlık ruhum ışığını gözlerinden alamaz.
Ürperten, dağıtan, bitiren bir haldeyim.
Geceyi bilemem; gündüzü çekemem.

Ben, sen, gölgeler…
Yürek dolu üzülmeler.
Sensizliğe benliğimi eklemeler.
Halden hale girmeler.
Renk renk işlenmeler.
Menekşeleri suya vermeler.