O günleri unutmadım,
Rüzgârın bile sesinle estiği,
Gözlerinin gülümsediği
Ve içime baharların çöktüğü o sabahları.
Bir fincan sessizlik gibi içtik zamanı,
Bütün kelimeler sustu o an,
ve yalnızca gözlerin konuştu bana.
İçimde kaç defa başlayan
ama hiç tamamlanmayan o eksiklik
Ben ötekiydim;
Sınıfta en sessiz,
Kalbinde en görünmez…
Sen gülünce bahar olurdu
pencere pervazında,
Ama ben o bahara
Bismillahirrahmanirrahim…
Bir adımla başladım,
ama o adımda sonsuzluğun izini aradım.
Gözümde dünya,
Bir bakışına ram olur yüreğim,
Gözlerin içimde ezeli bir sırdır.
Kâinatın satır aralarında gizli,
Kalbim seninle okunur, seninle yazılır.
Her bakışında bir âyet iner içime,
Sabır, aşkın bekçisidir.
Ne bir kelimeyle başlar bu nöbet,
Ne bir zamanla biter.
Kalp, ateşle sınanır,
Ama sabırla kutsanır.
Ben susarken,
şehir fısıldıyordu seni.
Yalnızlığın teninde titreyen her ışık,
bir mendil gibi rüzgârda savruluyordu adını,
dudağımda sakladığım o kelimenin yerine.
Sen benim gözümün daldığı yerdesin
bir hayalin ucunda,
her bakışta içine düştüğüm sessizlikte.
Yüreğimin yandığı yerdesin;
Sen diye başlayan her şey
Kalbimde kıyamet gibi kopar ilkin.
Bir kelime, bir nefes, bir bakış bile
Adını taşıyorsa
Sükûnetimden feragat ederim,
Bir ömre değer olur.
Sen geldin…
Ve ben sustum.
Çünkü bazı duygular kelimeye sığmaz,
Bazı aşklar, sadece kalpte yaşanır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!