Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

Yara Dedim Gönül Dedi

Yara dedim gönül dedi,
Bilmeden hakkımı yedi.
İç çekti sustu ebedi,
Gönül dizdi tek başına.

Bizim yaylalarda sümbül,
Demet demet açar şimdi,
Güle yuva yaptı bülbül,
Tipi boran geçer şimdi.

Tepelerin üstü duman,

Süzülüp çıkıyor gönül taşına,
Dizlerim titriyor bakmaz yaşıma,
Beter sardı benim sevda başıma,
Keklik gibi sekip çıkıyor Ebru,

Melek diye baktım yok kanatları,

Cumhuriyet diye idare kurduk,
Cumhuru nerede bilinmez gardaş?
Anadolu’m için saf olup durduk,
Cepheden geriye gelinmez gardaş.

Bize emir verir Siyonist cani,

Basınca ezilen toprak,
Girdiğin gönüldür gülüm.
Rüzgâr eser düşer yaprak,
Bağrıma ödüldür gülüm.

Derman kalmadı bu kulda,

Kapladı engini dağların sisi,
Gönül yaprağına çiğ düşer şimdi.
Yine yamaçların başlar tipisi,
Silkinir tepeler çığ düşer şimdi.

Beklerim baharı gelecek diye,

Canımız Sağ Olsun

Eşe dosta sordum bizimki nerde?
Dediler oy verdik seçildi gitti.
Elbet seçersiniz irade hürde,
Bizim dayanacak gücümüz bitti.

Severken ayrılmak yiğide ardır,
Ölüm ver Allah’ım ayrılık verme.
Her gönülün kendi sultanı vardır,
Ölüm ver Allah’ım ayrılık verme.

Akar köpürerek sevdanın seli,

Ar Namus Nerede?

Ar namus nerede bilmek istersen,
O mazide kaldı deyiver gitsin.
İnsanlık kadrini görmek istersen,
O mazide kaldı deyiver gitsin.

Elinde bastonu ihtiyar aylak
Gece âleminde geziyor hala.
Sanki yeni yetme acemi çaylak,
Gözü güzelleri süzüyor hala.

Ömründe sevmemiş içinde uhde,