şimdi,
sen benden öte,
ben senden öte.
aramızda;
iki ev yok
ya da iki öte pencere.
İçime attım şiirlerimi.
sustum...
Tenine kattım şiirlerimi.
bir volkan gibi patladı yüreğim.
Gözlerine dalınca;
geçen hangi acıdan
seni sorabilirim.
hangi çekilen derdimden
seni isteyebilirim.
Aslında seni ben hak ettim,
o geçen her günde;
hayalini;
biraz önce uğurladım sevgilim..
biraz önce kayboldu köşe başından,
artık geri gelmeyecek inan buna.
artık;
acı getirmeyecek bana.
olsun,
dön sen yine de.
belki vazgeçip,
belki de oyun olsun diye.
olsun be.
sözüm yok,
gidin hayallerim.
isterseniz yolu tarif edeyim.
Çıkınca yüreğimden,
hemen ilk göze değil,
Uzunca bir yol bu,
biliyorum başımı öne eğmeliyim.
Ve sen gidince buralardan
ben;
gözyaşlarına bürünmeliyim.
bir çıkmaz sokaktı gözlerin..
kapkara....
sırtıma aldığım onca dileklerin yükü,
ağır geldi..
zor geldi canıma...
şehir sana muhtaçtı;
ve sessizdi sen giderken bağrından.
usulca diz çökmüştü bastığın kaldırımlar
boynunu bükmüştü o sevdiğin şarkılar.
ya ben;
ben kime kalmıştım böyle
Gözyaşımı sana verdim,
hayallerimi.
Ve de yağmurlu bir akşamda;
senin için düşündüğüm
tüm güzellikleri.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!