Sararmışım tenim çıkar yüzümden
Aldanmışım hayal çıkar düşümden,
Sen gidince gülüm o can evimden,
Bir haller oldu şu garip gönlüme.
Diyarları gezsem bulamam izini,
Gözlerinde bir akşam üstü,
uzasam dünyaca sana.
Maviden gökyüzünü örtsem sokaklara,
ıslatmadan saçlarımı,
dolaşsam yağmurda.
Sana koşsam,
Bir akşam olur ya dönersen geri,
unutup geçmişi unutup herşeyi,
Elinde kurumuş bir çiçek demeti
kapımda beklersen hayır diyemem.
Bulutlar karanlık yağmur yağarken,
ellerim soğuk durur pencerelerde;
yağmura hasret bir kaç damla gözyaşıyım.
bu kaçıncı yıkılışım bilmem;
acaba bu kaçıncı yanılışım.
masmavi bulutlardan yağmur mu beklenir?
Yıllar geçip gitmekte,
tükenmekte gözlerim.
Çizgileri ağırlaşmakta hayat yüzümün,
ve damlalar akarken gözümden,
biraz daha buruk,
biraz daha kırgın çisilerim.
Hoşçakal.
Her ne kadar on dokuzuma gidemesem de,
O zamanları bulamasa da bir daha zaman.
Ve düşlerimdeki
O kızımızı büyütmeye yetmese de aşkımızın ömrü.
Bir dört mevsimdi aşkımız,
yaban bir güldü.
Kendi kendine açmıştı,
yavaşca süzülmüştü doğaya.
Yağmuru da gördü,
güneşi de.
Dün hayallere dalınca
gözümü sen bürüdün.
Dayak yemiş gibiydi halim,
sabahladım sana,
tekledim yalnızlığımda.
Hıçkırıklarla yazdığım bu şiir,
dur gitme,
bitereyim şu son sigaramıda,
gitme ki,
görme titreyen ellerimi.
onlar ki hiç böyle boş kalmadılar,
hiç,
gözümden düştü bugün sevgin,
içimde sızıdan eser kalmadı.
karardı gitti o güzel gözlerin,
ela yağmurdan eser kalmadı.
hayallerimiz vardı çoluk çocuklu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!