Şimdi bir yokluk ki içimde,
sorma gitsin.
Yüreğim yetim gibi,
yüreğin öksüz.
Gözlerin olmadan,
bu yürek sanki sahipsiz.
Sen sabah dokuzdun,
ben akşam dokuz.
ne zaman güneş doğsa
sen olurdun.
Ben;
bir akşam;
dönüversen evine..
bakışına taksan;
o mavi tebessümü.
arada bir takılsan;
o ıslak gözlerime..
bir sen,
ortalarda olmayan.
kaç gündür gözükmeyen..
bir sen.
kapılar unutuldu çalınmayı,
işte bir akşamın yorgunluğunda
sen yine aklımdasın,
bugün bir çentik daha attım aklımdaki sana,
bugün;
bir kez daha astım kendimi darağaçlarında.
Tebessümleri senle geçen günlere,
Sevgiden umut çıktı;
kaldı acı.
Acıdan gece çıkmaz,
aşktan bir nebze aldık;
kaldı yalnızlık.
Yalnızlıktan sevinç çıktı;
(Irak' da, Filistin'de, Endonezya'da ve tüm dünyadaki mazlum insanlara)
Gecenin siyahında bir parıltı gibi,
o çocuk gözlü insanın umudu.
Ve yaşayışından bıkmış,
insanlığa susmuş korkak yüreği.
Bir ağacın yapraklarını sermesi gibi
bir bulutun yağmura dönmesi gibi,
değiştik.
İçim yanıyor söylerken bunu,
yüreğim almıyor,
sigaramda son tütün,
gecemde son bu düşüm,
gel dediğimde gelseydin.
yanağımda son damla,
yüreğimde son gülüş,
sev dediğimde sevseydin.
hayallerin çok oldu,
sen bence fazla uğraşma,
bak hep sen ağlıyorsun,
gözyaşların boşuna.
dünyanı tersine döndürdün,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!