gecenin rengi olmaz
ve demlenen hayal kırıklıklarında;
bir parça gözyaşı,
yitik yangınlarda hasretinle birleşir.
Şimdi masamdaki boşluğu,
hasrete bulanık bir gönül
Bir yağmur olsan da
dolaşsan şehrimde.
Bir pırıltı gibi süzülsen,
bir an görsem yüzünü
teselli diye koynuma alırdım.
Ömrüme dolardım bir görüntünü.
sokaklar;
şimdi seni hatırlatır durmadan.
İnan buna;
sözünde hiç biri durmayacak.
Köşe başı yalan söyledi
“vallahi hatırlatmam “ derken..
Teslim bayrağımı çektim,
al artık yüreğimi.
Senin olsun herşey,
senin olsun bedenim.
Akşam vakti elde ettin herşeyi,
gözlerimi emanet ettim sana,
bir uğurlamaydı bu;
gönül uğurlaması.
sevdalara yelken açmış bir yüreğin,
yeniden limanına yanaşması.
geri çekildi sularım,
bir fırtınada kaybolmasın hayallerin,
umutların sönmesin bir karanlıkta.
Dosdoğru yürü yolun yol olmasa da.
inan sonunda
sen güleceksin,
ağlasan da.
Madem ki bu defteri kapatacaktın;
bensiz sürseydin her yazdığını
ve kalemini oynatırken umut cümlesinde,
beni tek başıma
yalnız bıraksaydın.
Sormasaydın adımı aşkı ararken,
şimdi;
türküler yanık,
yürekler ezik.
Ve her an patlamaya hazır düşlerim elimde.
Sen yoksun..
Islak akşamların yorgun soğuğunda,
aslında ben değildir titreyen.
Hani o kırmızı ışıkta karşıya;
geçen bedenimdir üşüyen...
Seni özledim,
Sonsuzca,
Sonuçsuzca,
Acımasızca..
Şimdi gidiyorsun,
Ellerimde solmuş çiçekler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!