Esin Ege Şiirleri - Şair Esin Ege

Aynı kalp rahatsızlığıyla aynı kaderi paylaşan iki yaşlı adam,aynı odayıda paylaşıyorlardı.Tek fark biri cam kenarında diğeri ise duvar dibinde yatıyordu.Cam kenarındaki yaşlı adam hergün camdan bakarak arkadaşına dışarısını anlatırdı.
'Bugün deniz sakin,yine de hafif rüzgar var sanırım,çünkü uzaktaki teknenin yelkenleri rüzgarla doluyor.Park bu sabah sakin,iki salıncak dolu iki salıncak boş,dünküsevgililer yine geldi,aynı yere oturup konuşmaya başladılar,elele tutuştular,ne kadarda yakışıyorlar birbirlerine.
'Erguvan ağaçları ne kadar güzel açmış.Her yer mor bir renk almış,erik ağaçlarıda beyaz çiçekleri ile de onlara eşlik ediyor.Denizin üzerindeki martılar bugünküyemeklerini arıyoyorlar,ne güzelde dalıyorlar suya.'
Günler böyle geçip gidiyordu,ta ki cam kenarında ki yaşlı adam kalp lrizi geçirene kadar,işte o anda duvar kenarındaki adam düğmeye bassa kurtaracaktı arkadaşını ama şeytana uydu,bunca zamandır sadece dinleyebiliyordu,artık görebilirdi de,işte bunun için düğmeye basmadı ve hemşireyi çağırmadı.
Aynı kaderi paylaştığı kişiyi ölüme gönderdi,ama o bunun haklı bir savunma olduğunu düşünüyordu.
Ertesi gün hastabakıcılar ölen yaşlı adamın yerine kendisini koymaya gelmişlerdi.Hemen yatağının yerini değiştirdiler,işte o günlerdir bakmak istediği manzarayı nihayet görecekti.Başını kaldırdı ve pencereden

Bazıları yaşarken ölüdür
Bazıları ölürken yaşarlar
Bazıları genç bazıları yaşlı ölür
Bir tanem
Sen hem gençtin hem genç öldün

Yaşamın senden yana olmadığını anladığın anda
Sende ondan yana olma
Ve onu bütün sıradanlığınla geçiştirmeye çalış
Neyi hak ediyorsa sende ona hakettiğini ver

Onun senden yana olmasını beklemek

Kaderde yollarımız ayrılsada ne çıkar
Pencereden baktığımızda farklı şeyler görüyorsak
Ne çıkar...
Farklı şeylere gülüyorsak
Farklı konuşuyorsak gün boyu
Ne çıkar...

Kendimle yaşamayı öğrendim
Şu mahşer yeri dünyada kurtlar sofrasında
Meze olmadan dimdik ayakta yaşamayı öğrendim
Haklının haksız karşısında eğildiğini göre göre

Tek başıma yapayalnız yaşamayı öğrendim

Çölde suyu bekleyen kum taneleri gibiyim
Gelmeni dökülmeni bekliyorum
Gel ki bitsin bu işkenceler
Kime zararımız var ki korkma gel
Haydarpaşa garında merdivenlerdeyim
Yürür gideriz elele sahil boyu

Gözlerinin esiri olmak
O bal rengi mahsun gözlerinin
Derinliğinde kaybolmak
Ve hiç yolunu bulamamak

Ürkek kaçak yasak sevdalıyım ben

Sen beni sevdin mi
Bence sevmedin
Sevmek demek çok şey demektir
Sevmek savaşmak, vaz geçmemektir
Erdemdir, korumaktır, emektir
Sevmek sevdiğini savurmamaktır

Senden ayrı kalmayı ölmek sanırdım
Oysa ölmedim ve ben yaşıyorum ardından inatla
Hatta tüketiyorum seni içimde
Bu zamanın acımasızlığıymış

Sana acı vererek yavaş yavaş tüketiyorum

Dokunma bana
Büyümez hiçbir tohum böylesi kıraç topraklarda
Yıkılmış viran, eski bir uygarlık kenti gibiyim
Yıkık harabelerin arasında medet bile umma
Yok bir ışık, yok bir umut yaşamaya dair
Güldüğüme bakma çığlıkları duymaz kulakların