Esat Erbil Şiirleri - Şair Esat Erbil

Gözün ceylan
Dudak kaytan
Kaşın fettan
Birsin payım... Edermisiniz?
Yanağın ah
Saçın siyah

Gitme mechüllere
Yolun tanımam
Gönül arzumsun
İlk günden beri.
Gitme uzaklara
Sırtımda yük ağır

Çocukça
Davrandın bana
Sürekli naz ettin
Hep ağladın.

Ben sana,

Nem kaldı...
Senden başka
İşte garip, kimsesizim
Nem kaldı...
Söylemezmisin?
Bu ayrılığın sonu ne olacak?

Yaşam okul biz öğrenci,
Yazık ibret almayana,
Yürek dolar bitmez sancı,
İçin için gülmeyene.

Yar gözlerin ne aladır,

Aff dileme benden
Sana aff kılamam
Aşırı birisin
Sandın yükseklrdesin
Mağrur oldun
Gençliğimi yok ettin

Vefa görsettim vefasız yara,
Sevda ne demek o, gülizara,
Yolumdan geçmem çeseler dara,
Sevdim sevildim aldandım eyvah.

Fanı dünyada gülmedim inan,

Sensiz yaşıyabilmem, ben öğrendim iyice,
Kucağında yatmazsam, rahat geçmez O, gece,
Allah'ım acı bize, anneme ben bir aca,
Gidiyorum gurbete, gül yüzlü şirin annem,
Sözlerini unutmam, bal sözlü şirin annem.

Snma,
Bir daha
Sana döneceğim
Sözüm, kararım
Kesindir.
Yıllar çalıştım

Aşkı anlamasın
Çokta anlattım
Yürekten sevmezsin
Yıllar denedım
Ben gönülden sevdim
Çılğınca vuruldum