Esat Erbil Şiirleri - Şair Esat Erbil

Yıllar yolun bekledim
Yetmedim visale ben
Günü güne ekledim
Bağlandım hayale ben.

Sen gibi nazuk gonca

Ömrümüzden yıllar geçer
Yıl geçerken ömür biçer
Kimi şirin, Kimi acı,
Bu yaşamdan şerbet içer.

Yaşam tatlı bilenlere,

Aşkı anlamasın
Çokta anlattım
Yürekten sevmezsin
Yıllar denedım
Ben gönülden sevdim
Çılğınca vuruldum

Kalmadı yüreğim yağı
senin uğrunda
Hepsini erittim.
Kim bence dayandı?
O, nazlarına.
Kim bence ağladı?

Söyle gönüle yeter meyli canan etmesin,
Vefasız bir dilbere canın kurban etmesin,
Yar yanağında behar açılmış renk renk güller,
Allahım gülüstanda yağmur tofan etmesin.

Dilber sevdası güneş açar gönül düğünün,

Ağlamak
Hiç yakışmıyor yüzüne
Seni hep güçlü...
Görmüştüm.
Sen Tanrımın
Bir armağanısın

Erbil’imin gururu şahane Kale’sidir,
Gökbörü minaresi dik duran kulesidir,
Türkmen’lerin otağı canevi sılasıdır,
Toprağı,taşı altın çevresi nur Erbil’im,
Ataların yurdudur şanlı özgür Erbil’im.

Ne sen gördün nede ben,
Ne kurban verilen can ,
Kalacak özgür Vatan ,
Bunu bilmelisin dost.

Ne kolay bil nede zor ,

Hayat benzer aynaya,
Her gelen bahıp giçer,
İnsan konak dünyaya,
Ne yapsa onu biçer.

Hayat benzer çirağa,

Ahlar çeken her zaman ben
Bir pula değmez dünyada
Mutlu yaşam sürdüren sen
Bir pula değmez dünyada.