Esat Erbil Şiirleri - Şair Esat Erbil

Boş yere
Saçlarımı ağartmadım
Bu fanı Dünyada
Çile, özlem
Öfke... Ayrılık
Sık dostlarımdır.

Satranç...
Veziri gibi
Bana kiş demeden
Sandın öldüm.
Benim beyaz atımın
Tozunda... Dumanında

Baktıkça gözlerine
Sankı denizlerde
Yüzmeyip boğuluyorum
Gölerinle Dünyamı görüyorum
Bu nedenle
Lütf edip

Elimden aldılar verdiler kana
Çok ucuz sattılar kul gibi seni
Annen baban zalim kıydılar cana
El üste besledim gül gibi seni.

Hayatın neşesin seninle bildim

Elçi gönderdim seni almaya
Kara gözüne her an dalmaya
Tatlı bir hayat bende bulmaya
Allahım yarın gönlün hoş eyle
Kuru bağımı birde yaş eyle.

Hak yolunda ölsek, adımız itmez,
Tarihler boyunca, şanımız bitmez,
Şehitler kanıda, boş yere gitmez,
Koruyacak bilin, can diyarımı.

Yabancı kimseye, hoş kokum saçmam,

Demiştim
Sana
Ayrılırsak
Buluşacağız
İşte gör
20 yıl sonra

Hasretinde kaldım seni görendem
Gennetteydim sandım hayal kurandam
Parmağım dişledim kimsin sorandam
Ümide bağladın gözlerim yolda
Açtığın yaranın çaresin bulda.

Aşık olduğum güle
Gel bana uy sözüme
Bekletme salma dile
Gel beri gül yüzüme.

Sana candan bağlandım

Gül olup yar oynama,
Kokusun saçma gülüm,
Bülbül gibi saynama,
Her dala uçma gülüm.

Verme beni yar ele,