mutluluktan haber ver arkadaş,
yarınsız yerden geliyorum,
otur baş ucumda anlat yavaş yavaş,
baharı yaşamadan kışı yaşıyorum.
Söyleyin ağrı dağına
Duman çökmüş başına
Gün gelir biter kederin
Yaz duvara kalsın bahara.
Hep karlıdır başın
Çok koştum peşinden
Gidecek yol bulamadım
Kimileri düşerken gönlümden
Neredesin, seni unutamadım.
Bir sen varsın yeryüzünde
yaprak yaprak dökülürken takvimler
kıyısına yaklaşıyoruz ölümün, usta
bir bir tükenirken sevgiler
yaz gelmeden kışı yaşıyoruz usta
vakit hayli geç oldu
Aldanma dünya zevkine
Sakın güvenme mevkine
Arkana bak giden, gidene
Takvimin son demleri mevsin sonbahar
Giden geri gelmez uyma nefsine.
"daha deniz görmemiş çoban çocuğuyum"
demişsin üstad.
biz gördükte ne oldu,
verdiler elimize kazmayı
gösterdiler yosmayı
gurbet etiler bize sılayı
Kar yağmış bu dağlara
Yüreğimiz sıcak kalsın
Geleceğim bu bahara
Gurbet bize uzak kalsın.
Duman duman soluduğum
Çektim dünyanın tüm cefasını
Süremedim birgün sefasını
Bir garip yolcuyum bu yolda
Atı alan çoktan gitti vay anasını
Çok diyar gezdim dolaştım
Devran değişti, düzen bozuldu
Toprağın çorağına, insanın namerdine kaldık
Yalan oldu hayaller düşler
Bir bir tükendi ümitler
Ateşin külüne kaldık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!