elinde bıçağı
belinde kuşağı
görende adam sanır
nerden çıktın insanlık kaçağı
kaftan değilsin ki biçilesin
zozan zozan dıgerım
sevra dıle xu navinım
wek teyrek be ref
dıfırım, dıfırım
reya xu navinım.
bu nasıl veda nasıl ayrılık
sen gittin bana arkadaş oldu yanlızlık
sevgi emek istermiş bunu çok geç anladık
sebepsiz yere neden ayrıldık gulamın
bir şafak türküsüydün karanlığımı aydınlatan
vur yüreğim, vur kendini soysuz sevdalara
bilmem bu kaçıncı kaçışın
bilmem kaçıncı haykırışın
ve kime bu avuntusuz haykırışın
hep düşler ülkeside yaşadın
dost ararım bulunmaz
merhem ararım yaram sarılmaz
öyle bir yerdeyim ki sesim duyulmaz
anlatsam dinleyen olmaz ki dostlar
nerde sevdiklerim hani nerde
neden gözlerin nemli
ne tadın kalmış ne tuzun
güneş aynı güneş, toprak aynı toprak
yoksa dünyanın yükü sana ağır mı geldi çocuk.
ne güzel akardı çaylar dereler
Hep arar dururdum, dünyaya geleli,
gönülden gönülle akarım su misali,
her varlığa bir bedel yüklemiş mevla
ölmekmiş doğmanın bedeli
hep arar dururum suyun sesini,
bazen isyanım olur şu hayata
bir nefeste dünyayı yutasım gelir
hiç bir ışık belirmez ki ufukta
her şeyi bırakıp yatasım gelir
yüce Allah kimseyi efendi olarak yaratmadı
ve hiç kimse köle olarak doğmadı
her rengin bir anlamı vardır elbet
beyaz tamamlayan en güzel renk siyahtır.
yüce Allah bizleri kavimlere ayırdı ki,
Böyle gitmez bu düzen
senin de belin bükülür
gözünden akacak yaş
güvenme güzelim kendine
sende eriyip yok olacaksın yavaş yavaş.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!