Yol uzundu. /Adam yorgundu.
Azık uzaktı/ Adam uzanamadı.
Işık yakındı/ Adam kördü.
Aşk hazırdı/Adam değildi.
Hayal yalnızdı/Adam Uç(tu.)
Sabah oldu.
Bilmiyorum dostum,
bazen
geçmişten bahsederken yaşadığım anları.
Bilmiyorum Arkadaşım, illada para kazanmak mı derdimiz.
Bilmiyorum, nedensiz kopuşları
Halbuki halat sağlam,
Sarhoşuz,
dediler diye değil,
unutkanlığımızdandır suskunluğumuz.
Yorgunluk üzerimizde bir yük
Kaldırılması imkansız.
Ben bilirim yok olmuş hasretin mekanda çığlıklarını
Ben biliirm, öylesine kopmuş kayanın feryadını
Ben bilirim, sevmek yetmez
Dudaklarında ihtirasını
Abdullah’ın görevi develerini korumaktı.
Ebrehe buna şaşırdı.
Abdullah dedi ki;
“Ben bana ait olanı korumakla mükellefim.
Mabedin sahibi de, Mabedini.”
Eski defterler götürür beni
Bir de anason.
Yazılan şiirler yitirmiş esansını
Öylece durur.
Anason koklar gece aniden,
Odanın ahengi değişir
Kartal tüyü taktım saçıma,
Büyü, göl kenarında duran
Ağacın dibinde.
Git buradan gerçek
Toprak harap,
Yalnızlığımın kokusuna alıştım artık.
Berbat geçen günlerin
Kalmış berbetca kokusuna yani....
Bütün aromaları ile karışık sarhoşluğunda;
Kimbilir....
Bitmemezcesine kustuğumuz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!