Erol Dal Şiirleri - Şair Erol Dal

GERÇEK

Ölürken gel yanıma
Başımda Fatiha oku son kez
O gül dudaklarını
Değdir yanağıma

Uzak sonların başındayım,
bir başımayım
Başım, üstümde yani;
Bir başıma,
BURADAYIM…..
Uzak sonların başındayım,

Yaşlanmak kapladığında benliğimi,
Gecelerden geceye bakarım.
Parlayanlardan da Ay'a
yıldız olmasa bile, aydınlatır beni.
El yordamı dedikleri hafif ışığı vuruken alnıma.
Karanlıklarda bırakmadığı için dua ederim.

Siyah =Umut
Kırmızı =Kalp
Yeşil =Sır
Sarı =Güneş
Mavi =Deniz
Beyaz =Sevgili

Umudun tükendiği yerde
Bir kadeh bekler sizi;
İçilmeye, unutmaya hazırdır hep.

Ne olursa olsun yaşınız,
Tükendiyse umutlarınız,

Kim O?
Böyle vakitsiz çalan kapımı;
Alacaklı mı yoksa
İnsafsızca vuran durmadan…

Kim O? Böyle ısrarla çalan zilimi

Sevgili dostum,
hayatında öyle veya böyle varsın.
Yokluğunu vara döndürmek için gösterdiğin çaba
takdire şayandır.
Aslında uzun bir naat yazmak için oturmuştum
vazgeçtim nedense.

Nasıl olduğunu bilmek istemiyor insan
Ama ne olduğunu da tanımlamalı şair.

Ruhları anarşist
Vücutları pelte, pelte
Dolaşıyor bir gurup cesetler.

A=acı
b=buruk
c=cahil
ç=çelişki
d=dert
e=elem

Gideni uğurlamaktan başka ne yapıyoruz ki
Kimimiz ayyaş, törpüsü elinde yaşamın
Kimimizde, durmadan çalışır delice.
Uğrundamıyız, gerçeğin
…..
Hayır hayır