Şimdi bu düştesin sen
Ama asla uzak değil,
Soluduğum nefes gibi içimdesin sen...
Kaçarken kendi irkintilerimden,kirli pasaklı bir serüvenden,
Koşaradım sana doğru akmışım
Yüreğim ak'mış gülüşüne
Karanlık bir sis,belli belirsiz görüntüler ve acı kesitlere bölünmüş zaman.Ölüme bu kadar yakınken köhnemiş bedenlerimiz ve ruhlarımız,neye nasıl delicesine tutunabiliriz ki yaşamak için...?
Çoğunun anlamını kavrayamadığımız binlerce sesten ibaret aslında ömrümüz.Gerçekle yalan,doğru ile yanlış,güzel ve çirkin arasındaki mesafe bir adımdan fazla değil.Ve insan neresinde duruyor düşüncelerinin.Nasıl tanımlar insan bunca karmaşa içinde kendini ve bu yaşadıklarımız neyin bedeli...?
Varlığımızı tanımlarken kullandığımız,esasen yalan kelimeleri gerçek yapmak için,dökerken kanımızı dirhem dirhem,pamuk ipliğine bağlanmış buluyoruz umutlarımızı ve hayal ettiğimiz herşeyi.Sonunda yarım kalacağını bile bile de olsa çıkıyoruz işte yola sırf çekeceğimiz acılardan mahrum bırakmamak için sancı dolu yüreklerimizi...
Bir sigara dumanı boşluğu kalıyor geride bir sessiz oda ve birde henüz içilmemiş bir bardak suyun çaresiz berraklığı...
Aşkın kudreti karanlığın kollarında son buluyor ve biz kaybediyoruz herşeyimizi...
Ve bu yazının yazgısı da yarım bırakılmak.....
Köhnemiş bedenimde hayat
Hiç olmadık bir olgunlukta acıtırken kendini
İnce sesli bir hesaplaşma olur adı
Ve
Koskoca bir hayal kırıklığı
Gölgemin varlığı...
Hayallerimi büyüttüğüm tek yer
Anlamından kovulmamış,özveriyle bakan
Baktığı yeri yakan (kalbimi yani) gözlerin.
Seni yazıyorum bıkmaksızın
Özlemlerimi özleyenim ol istiyorum
Özlemlerim özlenilmeyi hak etsin istiyorum
Döşü hasret kokan hayatımın
Kül rengi umutlarla avunmuş gerçeği
Bir tokat gibi çarpıyor yüzüme,
Kanrevan içinde kalıyor yüzüm
Girerken bir melek ansızın düşüme...
Yüreğimde tomurcuklanan bir filizdi adın
Yüreğimde bir iz bıraktı
Sessiz bakışın...
Şimdi çoğalma zamanı
Ey gönlümün zembereğini alt üst eden
Seni sevmek,
Gölgesinde uzanmak gibi bir ağacın.
Yorgunluğun uykuya teslim,
Huzurlu bir iç çekiş
Ve yüzünle süslenmiş bir rüya.
Seni sevmek varoluşumdur aslında...
Gülüşün,
Dokunuşudur ömrümün hep gizli kalmış yerlerine.
Gülüşün hep vardı
Hep oradaydı
Korkuların ve acıların üstünde.
Köhne yalnızlılara düşmüş yüreğim
Sesinin gizinde saklı sanki sabahın kokusu
Ağlayışlara sordum ömrümün esaretini
Solan bir gülden seni,
Biten bir günden bizi
Ve anladım ki hayat bitiriyor sevgimizi...
Sokağımda acının hüznü
Adım her türlü küfrü hakediyor...
Sen uzak mevsimlerin hüzünlü kızı
Sesini uzak tutma benden.
Aldanışlarım kayıp gece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!