Erdoğan Ergin Şiirleri - Şair Erdoğan Ergin

Çocuktum,
Yıldızlar ve ay sadece geceye süstü
Ve güneş yalnız benden önde doğardı her sabah
Sonra kırlar baharın başında yeşil sonunda sarı
Ne ilk olurdum, ne de son
Sonra bir şey oldu

Uzun zamandı çocuk şiiri yazmayı denememiştim. Bir deneme olarak iyi bir başlangıç olabilir mi, bilemiyorum. Bu da siz okuyucuların fikirlerine bağlı

Sabah kahvaltı yapmışsan eğer,
Çalışmak senin için, en büyük değer
Peynir, zaytin ve yumurta
Malum kahvaltıda en büyük gıda

'Çok sevdiğim bir dostumun derdine derman olmak için'

'alıp gidiyorsun başını, umrumda değilsin
umrunda olmadığım gibi.................'

hesaplaşma günüdür hey ben
baktığın aynalar niçin eski
kuruyup çürüyecek elbet beden
ruhun bu ıstırabı nasıl seçti

eyvah etme, kendin,senden saklı

gönül yorgun düştü
sırtından vurlmuş bir adamın göz pınarlarında
kurumuş bir umudun son ümidi
bir kelebeğin son analarında çırpınması gibi
ve dalında son üzüm salkımının çürümüş son tanesi
gönül yorgun düştü işte

Küçük harfler kullanmayı öğrendim,
Büyük adamları küçük harflerle yazmayı
Baş harfler önemsiz,
Paragraflara sığmıyorlar ki kendileri
A desem Adam oluyorlar
B desem Baba oluyorlar

Kaldır başını, bak gökyüzüne
Kuşlar ne kadar özgür
Kelebekler bir gün de olsa, yaşıyor doyasıya
Ağaçlar, nasıl da kaldırmışlar, ellerini gökyüzüne
Yapraklar nasıl uçuyor umarsızca,
Ve güller dalından yırtılıyor yeni sevdalara

Hüzün
Sabaha karşı içiliyor sessizce
Derinden.
Of!
Evde olmak vardı şimdi
Ayaklarım, üzerinde sehpanın

Mevsimin ilk karı Ilgaz’a düşer
Benim şehrimin yanı başında
Dumanlı dumanlı görünür uzaktan
Tane tane düşer daha çimler kurumadan
Ceylanlar suya konmadan
Boz ayılar kovanlara sarmadan

Ne fırtınalar kopuyor yüreğimde,
Bir yanımı savuruyor rüzgar,
Bir yanımda yangınlar çıkarıyor.

Alev alev yanıyor duygularım,
Sele kapılıyor zaman zaman