I
İyi ya işte,
Kendine bulduğun mutluluğu, paylaş o zaman
At bir kırmızı karanfili sevdiklerinin üzerine
Tut elinden yetim bir çocuğun
diyorum ya günüm
gözlerinde ışık olsam
renk renk akabilsem gönüllere
kalem olsam, yazı olsam
isminden oluştursam tüm satırları
can olsam, cananın olsam
Yaşamak ne zor iş
Yaşamak ateş kadar tehlikeli
Şerbet kadar tatlı
Yaşamak zor iş
Hele becerememişsen öğrenmeyi
Ve aynı tekrarlar etrafında dönüyorsan
Zihnimde yapıyorum koleksiyonları
hani senin kelebek koleksiyonun gibi
ya da pul koleksiyonu gibi
hepsi zihnimde
tanıdığım insanların suretlerini tutuyorum
lakin kimseye gösterdiğim yok öyle
Hoş geldin ey küçük çocuk
Merhaba hayaller
Nerede bıraktıysam
Oradan başlayalım
Alalım elimize kalemlerimizi
Yazalım, yazalım
İnsanın gülüşü olmalı
Herkesten farklı
Güldün mü, gözlerin ışıldamalı
Başka gülüşlerde bulamamalılar gülüşünü
Sevdiğin gülüşüne aşık olmalı senden önce
Baban, gülüşü güzel evladım diye sevmeli
Çirkin olabilirim
Ama çirkin huylu değil
Mahcup bir tavırla dolaştığım da doğrudur
Ukala olduğum da doğru
Ama kibirli değil
Duygusalım
Sensiz hiç olmadım bugüne kadar,
Ama dolu, dolu da yaşamadım seninle.
Yokluğunu hissettiğimde hep içim ürperdi
Tek başımayken dert etmezdim
Kafama da taktığım pek söylenemez…
Ama,
Korkunun düştüğü yerde,
Kalbininin çırpınışları duyulur
Pencerelere yağmurlar saldırdığında
Bir delinin feryadıyla karışık
Ağlayarak,
Sıçrar yerinden,
siz yazımı hiç hatırlamıyacaksınız, ben... şiirlerinizi hiç unutmayacağım ASLINDA HİÇ KİMSE SEVMEDİ mükemmel.... mükemmel..
Onda bambaşka bir memleket sevdası ve ondan da bambaşka bir çocuk sevgisi ve onda bambaşka bir yuvaya sadakat yakaladım.Yüreği Memleketim Kastamonu nun havası kadar lekesiz ve tertemiz.Dostluğu aranılacak ve her zaman ve her şartta insan olarak kişinin yanında olmasını istediği sağlam bir karekter.H ...