Erdoğan Ergin Şiirleri - Şair Erdoğan Ergin

Hikmeti işte toprağın; İçi al üstü yeşil
Anlattılar sana yıllarca, bunlar aslı değil
Çanakkale şahit, Sakarya bunlara delil
Anmadıkça neslini, kalacaksın sefil

Düşen her damlada, binbir acı

Sabah rüzgarı ile gelen bir yaparaktır yaşamım
En güzel rüzgarlara takılır
Uçar gider, ilk gördüğü yerde güzelleşir
Güzelliği; bahara hasret, sonbahara dargın
Ve bitmeyen mevsimin son güneş batımı
Ay doğumudur

Ve ben çocuğunu kaybetmiş adam
Hüznünü duvara yansıtan
Ağladığında tüm duvarları
Ağlama duvarı olan adam

Ve ben çocuğunu kaybetmiş adam

özlemek derinden
özlemek içten
olmasa keşke
eski günleri düşlemesek
anmasak giden sevgileri
yad etmesek dünleri

kırıldı elimde tüm aynalar
baktığım her surat,
yansıyor kırık parçalarda
parça parça oldum hayalde
gördüklerimin yanılsaması yaşanıyor ruhumda

hatırlıyor musun beni?
kimim ben?
hatır ne ki senin gönlünde

seninle, aramızda olanı açıklayacak en güzel şey
mesafeler

dışarıda sonbaharın son yaprağı düşüyor
yağmur yağıyor usulca
çatı pervazlarında
hep o aynı şarkı
ilk operası doğanın

çek git işte
alabildiğince aldın benden
ne kaldı ki arda

işte ellerim
tut

Bir uçurumun kenarına sürüklemiştin beni
Elimde tutabildiğim, son gül tanesi
Düşmekteyken ben, düşüverdin gözümden
Gözyaşlarına karıştın
Ağladım, hıçkırıklarımda sen vardın,
İşte kurtuldum

'Bir dostum için kaleme alınmıştır.'

Şimdi baktım gözlerine
Arkasında sevimsiz bir sen
Tutuşdurduğun elime
Parçalara ayrılmış cümlelerin