Erdinç Öncü Şiirleri - Şair Erdinç Öncü

Bir şarkı çalması gerekmiyor,
Mevsim bahar olsun önemi yok.
Aşık olmak için seni görmek,
Çok yeterli… çok.

12.09.2008

Ben,
Oltasından kurtulan balığın peşinden
Denize atlayan,
Üç pişti veren ama kıyamadığı için
Has onluyu elinde saklayan,
Okey dönerken kalp krizi geçirenlerin,

Saçmalıklar saçmalıkları kovalıyor
Bu hayatta……
Ne kaçan,
kaçıp yarıştan kopabiliyor,
Ne de kovalayan yakalayıp,
yarışa son verebiliyor.

Bir kendime baktım, bir sana..!
Sonra,
Bir daha kendime bakamadım.

20.03.2010

Hop zıpladı hop oturdu
Bazen kahrından kudurdu
Bazen de sabırdan kurudu
Genelde kötülükten korudu
Beni dostlarım.

Silah alıp eline dağa çıkmak,
Çete kurup, yol kesip, haraç almak,
Hakim olamayıp beynine, adam vurmak,
Zor mu,
Zor mu sanki bunlardan geri kalmak.
Gereken şu iyi bak,

Ne görüp, görmezden gelişinden,
Ne gördüğümü bilip,
yadlarla sahte gülüşmelerinden,
Ne de attığı kurşundan davacıyım.

Davacıyım,

Sedir oldum, yağmuruna çamuruna kışına
Bulut oldum akrep kokan güneşine
Ne aşına yaranabildim ne kaldırım taşına.
Şamar üstüne şamar, az rastlanır eşine
Yaz yarısında bile kar yağdı, ta bağrımın başına.

Ben dersimi dedemden aldım.
Onu bildim.
İnsana önce insan gibi bakış düşüncem
Ondan gelişti.
Gençliğimi, çocukluğumu onunla geçirip, onu dinledim.
Babamın hakkı olan dayağı bile, ondan yedim.

Kesin mi gidiyorsun

Bir türlü anlaşılmadı
Ne saçmalıyorsun.

Hem gidiyor hem de