Erdinç Öncü Şiirleri - Şair Erdinç Öncü

Dostum…!
Düğünün çok önemliydi biliyor musun.
Ne façaydım düğününde
Hatırlıyor musun.

Bir ara sıkılmıştım

Bir heyecan bir titreme,
Bir yelteniş bir kekeleme,
Niyete yenik düşüp, sahte geveleme,
Çıkış aradım, düştüm kendi derdime.

Hayalimde, nezih hayalin,

Sevgi yörüngesine girmişse gönül,
dinlemez, kılıcı kalkanı
Ayrım olmaz, sevginin
dağı-denizi, toprağı-taşı-ağacı,
insanı-hayvanı.
Sevmiyorum, sevgisiz geçen yıllarını

Çıkardım seni hayallerimden
Yok, öyle bir dağ diğeriyle birleşsin.
Eserse eğer fırtına koparsa kıyamet,
Sen olmayacaksın önünden kurtaracağım bilesin.

Çıkardım evet sildim hayallerimden

Enflasyonun baskısı altında
Hayata alçak sürünme ile başladı,
Yılları bu zulümle geçti aslında,
Altmışlıları kronik enflasyon haşladı.

Çernobil patladı, zehir yağdı,

Bu gün gönlüm sıcak,
ruhum sıcak
Pozitif enerji doluyum,
içim sıcak.
Nerdeyse;
gözlerimde çiçek açacak.

Senle gülmeyi, senle ağlamayı,
Seviyorum seninle unutmayı, dünyayı
Görünce, aklımdan geçenlerle avunmayı
Seviyorum seninle binbir türlü belayı
Sinek oluyor gözümde her şey,
Seviyorum tabuları kırmayı.

Aklıma gelmeyenleri başıma sardılar.
Binbir dertle birlikte kardılar yoğurdular
Şartların bu ister misin deyip,
Gelmeden önce bana mı sordular.

Bırakmasın dirensin diye bir güldürüp,

Her nesnenin bir görevi var
Ağaç dalıyla,
İnsan koluyla
Dere suyuyla
Kaldırım taşıyla
Bulut yağmuruyla

Bir soru var! Aynen şöyle.
Yaşınız kaç?
Ne ise!
Neyi anlatır, kimi ilgilendirir
İlgilendirirse niye! Bilinmez,
Neyse öyle.