Erdal Yeni Şiirleri - Şair Erdal Yeni

Ve... Sözlerine sakladığın O" Eylül savurdu yaprağımı,
Acımadan kırdı dalımı.
Gazele bürünmüş bir sevdanın
Sarısı düştü hisseme.
Hüzün yağıyor üzerime
sağnak-sağnak.

Sigara dumanı misali nefes-nefes kayboldu geçliğim,
Papatya yapraklarında sarardı toz pembe hayallerim,
Rüyalar bile terketti beni, kâbusa boyandı yıldızlı gecelerim,
Bu yüzden hüzzam şarkılar dinler, yalnız gül resimleri çizerim...
Her gelen mutluluğu bedenimde arayıp önce tenimi kokladı,
Oysa burcu-burcu aşk kokan koca bir kalbim vardı,

Yıkılan bir enkazın altında kaldı yüreğim.
Kuş misali çırpındı, çok kan kaybetti. Bunca yıkıntılara dayanmak kolay değil dostum. Yaşayan bilir, çeken bilir. Çekmeyene kolay gelir.
Bir an kabin duracak olur, kahredersin kaderine isyanların dorukları zorlarken, sabır dersin. Dersin de sabır, çaya atılan, şeker misali eriyip kayıplara bilet keserken, son bir diriliş dersin, son bir diriliş. Ya yenik düşeceğim, ya dikileceğim. Ya olacağım, yada kaybolacağım, dersin.

Özlemek;
Sevmek demektir en yalın haliyle.
Aşkı tüm hücrelerinle hissetmek, hissettikçe yanmak demektir.
Şaha kalkmış isyanları, boğazına düğümlenen sözleri,
Bir damla gözyaşına hapsetmektir hıçkırıklar içinde.
Üstadın dediği gibi;

Bukadarmıydı senin sevgin,
Hani bir ömür sürecek derdin,
Hani yeminlerin,
Nerde; "Sen sadece gözlerime bak, ben severim ikimizin yerine" dediğin sözlerin,
Sende yalan oldun, senden öncekiler gibi zoru görünce kaçtın,
Oyasaki aşk; direniştir, asileşmektir, gülü dikeni ile avuçlamaktır...

Sensizde yaşarım ben seni,
Kulağımda yankılanan o titrek sesin,
Maziden kalma hüzzam şarkılarda buruk bir güftesin,
Ve o güfteyi söylerken aldığım nefessin,
Odamın duvarında sararmış tozlu bir resim, başkası değil sensin,
Yüregimi yakan ateş, aşk çiçeğime düşen şebnemsin...

Sevmek zormu bu kadar,
Senle büyüttüğüm dünyamı ettin bana dar,
Apansız gidişine nasıl alışır yüreim, inan damla-damla kanar,
Gözlerimden akan kanlı yaşlar, yanağımı yalar,
Sigaram teselli olmak ister, dayanamaz isyanıma, bir,bir kendini yakar,
Duvarda, senli,benli yıllardan kalan sararmış bir resim halime ağlamaklı bakar,

Sevgi, abartmaktır,
Sevgi, sevileni şımartmaktır,
Sevgi, çocuklaşmaktır kimi zaman
Sevgi, paylaşmaktır,
Sınırları zorlamaktır sevgi,
Hesapsız olmalıdır, ki efsane olsun sevgi,

Son buluşmamız olsun bu,
Küfürler savurarak ayrılığa kaldırdığımız son kadeh,
Birbiri ardına yaktığımız son sigaramız,
Kadere son kahredişimiz,
Ve son olsun Lacivert geceyi, efkara boyamamız,
Birlikte dinlediğimiz son şarkı,

Yâr öldü diye yürekten
Silinir mi, söyle dostum...!
Feleğin borcu melekten
Bilinir mi, söyle dostum...!

Gözleri sanki gök yüzü