Odalarda sen varsın salonlarda sesin var
Sen gideli bu evde lambalar yanmaz oldu
Kaç yıl geçti aradan bilmem kaçıncı bahar
Yâr senin hasretine yürek dayanmaz oldu
Hayal, umut sendeydi! Geri dönen olmadı
Dönmüş kuruyan bir güle
Her yer Sahra gibi..! Çöle
Bu yerlere bahar bile
Gelmiyor yâr sen gideli
*
Adını hep hece hece…
Akıl da… Akıldan üst olur derler
Tatlı sözde yılan mest olur derler
Çekinmez insana dost olur derler
İnsan, kuyruğuna basana kadar
*
Devri âlem bozuk tutmuyor ayar
Saçlarına dokunmaya kıymazdım
Sitemini nazdır diye saymazdım
Başımı yastığa bile koymazdım
Kapıyı çalarsan duyamam diye
*
Unuttum her şeyi yok saydım canı
(30/31.12.2015 tarihli ‘’Sen Bu Kışta Gelemezsin’’
Adlı şiirimin 10.01.2017 tarihli devamıdır)
Sen vardın ya her şey hoştu
Yoksan dünyam ıssız boştu
Kar eridi, sular coştu
Bu can bu ten bir rüya, hayat: var-yok arası
Hayal sonsuz yolculuk, umut: gece karası
Gönülse bir oyuncak, güzelin maskarası
Bacak vücuda hamal, baş: akıl fukarası
Kırk beş: ‘artısı var’ ayağın numarası
Fakirlere adalet: zenginlerin parası
Kapındayım saatlerce…
İnan ışık yakmasan da
Perde çekip camlarına
Balkona hiç çıkmasan da
Sensin hasretimin dağı
Medeniyet köprüdür; insanlar geçsin diye
Allah göz izan vermiş yanlışı seçsin diye
Eskide çeşmelerden susayan içsin diye
……….Zincir ile bağlanmış bakır tası olurmuş
……….Kurt kocarsa köpeğin maskarası olurmuş
Denizdeki suyu, martısı ile
Hesap ettim…! Eksi, artısı ile
Tarttım Hakk’ın haklı tartısı ile
Gram eksik bulunmuyor Perihan
Yaralanır…! Bağrına ok düşerse
Bir ses çağırır beni,
İçimdeki derinlerden…
Hep ruhumu titretir ya da bendeki beni
Ve her gece zamansız, yorar yorgun bedeni
Ufuk ise kor kızıl, güneş doğmak üzere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!