Ercan Yıldız Şiirleri - Şair Ercan Yıldız

Bazen bir yıldız kayar gecenin ayazında,
Bazen bir çiçek solar bir dağın yamacında.

Bazen ılık bir nefes zapteder can bahçemi,
Bazen küskün umudum süsler yorgun gecemi.

Sevgiler büyüttüm kır çiçeklerinden,
Umutlar yeşerttim al yeşil...
Toplamak için düş kırıntılarını,
yıldızlarla selam yolladım...
Her gece özlemler gönderdim,
yalnızlık ve hüzün diyarından...

Gül kokulum, tomurcuğum, papatyam...
Doğan günüm, yarınım hayalim düşüm,
Sevinçsin, umutsun, mavisin, pembesin
Düşlerimdeki en güzel renksin,
Soluduğum havadasın, gönlümdeki duadasın...

Neresinden başlasam nasıl anlatsam seni,
Kalem eksik söz aciz anlamaz kimse beni.

Seninle anlam bulmuş gönlümdeki ezgiler,
Seninle şekillenmiş yüzümdeki çizgiler.

Şu sessiz çığlığımi varmıdır duyan,
Kırık dökük hayallerimle gel gitlerdeyim.
Bir değil bin özlem var içimde yanan,
Artık son baharın son demindeyim.

Yaralı anılarım bakıyor gözlerime,

Gecenin büyüsünde mavi düşler yorulur,
Çözülemez bilmeceler aranan cevap nedir?

Her gece bin soruyla bölünür uykularım,
İki yol arasında aklımı yoran nedir?

Sineme saplanınca hasret sancısı,
İçime dalga dalga yayılır yokluğun.
Biçare gönlümde buz tutar duygularım,
Kararır gökyüzünde sevda yıldızım,
Kan ağlar yüreğim dinmez hiç sızım.

Yalnızlık hüzün bırakır gözlerinde
Her gece bir yıldız kayar ömründen
Tutunacak ne dal kalır nede bir umut
Dudaklar suskun kiprikler nemli...
Efkârlı zamanlara saklanır söz oğul..

Öyle bir haldeyim ki anlatamam ben sana!
Neye dokunsam soğuk ne yesem zehir bana!!!

Bulutlar gözlerime yürürken akın akın!
Damlayan gözyaşımı pişmanlık sanma sakın!!!

Gece gözlerimi kapayınca,
Uğultular yağar göklerden...
Ateş alev ırmaklar çağlar yüreğimde
Yıldızlar küs, ay üzgün, yağmur dinmiyor
Bir ezgi savruluyor dudaklarında gecenin
Hüznün uzayan saçlarında, özlemim kanıyor