(A)ymısın güneşimsin bilmem ki nesin?
(Y)üreğimde sevda gözümde fer sin.
(M)is kokulum ciğer parem sol yanım...
(İ)pek sensin çiçek sensin dalım sen,
(N)ihan sensin bahçe sensin gülüm sen,
(A)teş sensin duman sensin külüm sen.
Al yeşil bahçemi sevda bağımı
Kırdılar yoldular sele verdiler
Umut duvarımı gönül dağımı
Yaktılar yıktılar yele verdiler
Bükülmez dağ idim eğildi başım
Gittiğin günden beri bir kez yüzüm gülmedi,
Dışımda türlü kahır içimde hüzün kaldı.
Gönlümünde yanan ateş yıllar oldu sönmedi,
Unutmak mümkün değil mazide izin kaldı.
Gülümseyen yüzümü alıp götürdün benden,
Bazen bir yıldız kayar gecenin ayazında,
Bazen bir çiçek solar bir dağın yamacında.
Bazen ılık bir nefes zapteder can bahçemi,
Bazen küskün umudum süsler yorgun gecemi.
Ey vefasız;
Bir ateş yaktın gönlümde,
Sonra bırakıp gittin...
Umutlarım hayalim...
Yüreğim sende kaldı.
Bir rüzgar esti ardından,
Yüreğim param parça günlerim yasta benim
Uykular haram şimdi gözlerim yaşta benim
Yıldızlar alyanslı taç versede neye yarar
Hasretin yaktı beni bağrım ateşte benim
Gönlümdeki duyguyu taş duvarlar ne bilsin
Ben Öğretmenim;
Elimde bayrak, göğsümde iman.
Önce vatan, sonra vatan derim.
Dosta açık, düşmana geçit vermem!
Küfrün topuna güllesine eyvallah etmem.
Vatan yüreğimde tomurcuk güldür;
Ben Öğretmenim;
Düşüncelerim, pınar suyundan öte...
Sevgim, hem katğım hem ekmeğim.
Renkler, güzelliklerim.
Dostluk için, barış için
Can kafesimde, ak kanatlı
Ben Öğretmenim;
Doğruluktur güzelliktir erdemlerim
İnsandır insanlıktır önceliklerim
Gülden ipek gönüllerdir hedefim
Bir ömür gülsün diye öğrencilerim
Peygamber mesleğidir, mesleğim derim
Umudun mecnunu sevda çiçeğim,
Yeniden gönlümde açarmı bilmem.
Hicran ateşiyle yanan yüreğim,
Gün gelir vuslata erermi bilmem.
Dağların başına duman sis çökmüş,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!